Ehokardiografski i angiološki prediktori remodelovanja leve komore nakon akutnog infarkta miokarda prednjeg zida

Cilj: Kod trećine bolesnika sa akutnim ST-eleviranim infarktom (STEMI) nakon primarne angioplastike (pPCI) razvije se postinfarktno remodelovanje leve komore (LK). Cilj istraživanja je nalaženje ranih prediktora post-infarktnog remodelovanja leve komore nakon akutnog STEMI i pPCI. Metodologija: Uključeno je 210 ispitanika sa prvim akutnim STEMI prednjeg zida, lečenih pPCI. Urađena je ehokardiografija u prva 24h, a zatim nakon 6 meseci, kada su ispitanici podeljeni u 2 grupe: ispitivanu sa remodelovanjem (n=55; 26%) i kontrolnu bez remodelovanja (n=155; 74%). Ispitanici su klinički praćeni godinu dana. Rezultati i dikusija: Multivarijantnom regresionom analizom, kao najsnažniji rani prediktori post-infarktnog remodelovanja izdvojili su se: postojanje "no reflow" fenomena nakon pPCI (OR=30.0 95% CI, p<0.0001), pojava dijastolne disfunkcije u prva 24h (OR=27.7 95% CI, p<0.0001), povećan dijametar leve pretkomore - LA (OR=5.0 95% CI, p=0,044) i srčana slabost na prijemu - Killip klasa 2-4 (OR=3.4 95% CI, p=0.003.). Univarijantnom regresionom analizom, snažni prediktori su neadekvatna rezolucija ST segmenta - STR (OR 2.0 95% CI, p=0.024) i zbirni indeks zidne pokretljivosti – WMSI >2 (OR 21.6 95% CI, p<0.0001). Totalno ishemijsko vreme nije imalo uticaja na post-infarktno remodelovanje (p=0.546). Tokom jednogodišnjeg praćenja ispitanici sa post-infarktnim remodelovanjem su imali značajno veću incidencu glavnih neželjenih kardioloških događaja: rehospitalizacija (61.8% vs 22.6%; p<0.0001) / najviše rehospitalizacija zbog srčane slabosti (40% vs 2.6%; p<0.0001), sa mortalitetom 5.5%/; reinfarkta (20% vs 7.1%; p=0.007); rekoronarografija (45.5% vs 18.1%; p<0.0001); revaskularizacija (30.9% vs 11%; p=0.001). Zaključak: Kod pacijenata sa akutnim STEMI prednjeg zida lečenih pPCI, pojava "no reflow" fenomena, dijastolne disfunkcije, povećana LA i srčana slabosti na prijemu su najjači rani nezavisni prediktivni faktori za nastanak post-infarktnog remodelovanja. Značajni predikto
Objective: Patients with ST-elevated myocardial infarction (STEMI) treated by primary angioplasty (pPCI) will develop left ventricular (LV) remodeling in one third of the cases. The purpose of this study is to determine early predictors of LV remodeling after acute STEMI and pPCI. Methods: 210 patients with a first acute anterior STEMI treated by pPCI were included. All participants underwent echocardiography in the first 24hrs and again after 6 months, after which they were divided into two groups: remodeling (n=55; 26%) and nonremodeling (n=155; 74%). Results and discussion: The most powerful independent early predictors were: "no reflow" after pPCI (OR=30.0 95% CI, p<0.0001), diastolic dysfunction in the first 24hrs (OR=27.7 95% CI, p<0.0001), increased diameter of the left atrium - LA (OR=5.0 95% CI, p=0.044) and at admission Killip class 2-4 (OR=3.4 95% CI, p=0.003), by multivariant regression analysis. Also, strong predictors were incomplete ST-resolution - STR (OR 2.0 95% CI, p=0.024) and Wall motion score index - WMSI >2 (OR 21.6 95% CI, p<0.0001), by univariant regression analysis. Total ischaemic time had no influence on LV remodeling. The group with remodeling had more frequent major adverse cardiac events (MACE) during one year follow-up: re-hospitalisation (61.8% vs 22.6%; p<0.0001) / mostly re-hospitalisation due to heart failure (40% vs 2.6%; p<0.0001) and mortality 5.5%; reinfarction (20% vs 7.1%; p=0.007); recoronagraphy (45.5% vs 18.1%; p<0.0001); revascularisation (30.9% vs 11%; p=0.001). Conclusion: For the patients with a first acute anterior STEMI, treated by pPCI, development of "no reflow" after pPCI, diastolic dysfunction, increased LA and heart failure on admission are the most powerful early independent predictors for LV remodeling. Incomplete STR and WMSI>2 are strong predictors too. Remodeling patients will have a more frequent incidence of MACE and mortality.