Auteursrecht op informatie. Auteursrechtelijke bescherming van feitelijke gevens en gegevensverzamelingen in Nederland, de Verenigde Staten en West-Duitsland. Een rechtsvergelijkend onderzoek

Volgens een oude auteursrechtelijke wijsheid beschermt het auteursrecht slechts de vorm, niet de feitelijke inhoud van een werk. De praktijk bewijst echter, dat het auteursrecht bij de bescherming van feitelijke gegevens en gegevensverzamelingen een belangrijke rol kan spelen. Rechters in Nederland, Duitsland en de Verenigde Staten verlenen regelmatig bescherming aan catalogi, telefoongidsen, omroepprogramma-gegevens, koerslijsten, bibliografische registers, biografische informatie, nieuwsberichten, wetenschappelijke onderzoeksresultaten, almanakken en - niet te vergeten- feestwijzers en predikbeurtenlijsten. In Auteursrecht op informatie, het proefschrift van P.B. Hugenholtz, wordt onderzocht in hoeverre de auteursrechtelijke theorie met de praktijk verzoend kan worden. Het boek bevat vier hoofdstukken. Het eerste handelt over het begrip informatie, een term waarover veel misverstand bestaat. Uitgaande van de informatietheorie worden de verschillende betekenissen van informatie en het daaraan nauw verwante begrip gegevens op een rijtje gezet. Het tweede hoofdstuk bestaat uit een analyse van het auteursrechtelijke werkbegrip, mede aan de hand van de bescherming van triviale werken ( 'kleine Munze'). Toepassing van de informatietheorie op het object van het auteursrecht (het werk) leidt tot verrassende resultaten. Het derde hoofdstuk behandelt rechtspraak over de bescherming van feitelijke gegevens en gegevensverzamelingen in Nederland, Duitsland, en de Verenigde Staten. Het boek wordt afgesloten met een uitvoerige beschouwing over de relatie tussen het auteursrecht en de informatievrijheid. Auteursrecht op informatie werd voor het eerst gepubliceerd in 1989, zeven jaar voor de aanvaarding van de Europese Databankrichtlijn en tien jaar voordat in Nederland het 'databankenrecht' in werking trad. Het boek bewijst dat databanken en andere gegevensverzamelingen ook zonder de kunstgreep van een sui generis recht juridische bescherming kunnen vinden. Nu het databankenrecht