Oostvaardersdijk: Toetsing bekleding

In dit rapport wordt de taludbekleding van de Oostvaardersdijk getoetst. Met behulp van berekeningen is aangetoond dat de bekledingen, zowel van betonzuilen als van basalt, die voorkomen op de Oostvaardersdijk voldoende stabiel zijn om de golfaanval die optreedt bij een frequentie van 1/4000 per jaar te weerstaan. Gezien de kleine verschillen in golfaanval bij de beide overschrijdingsfrequenties (1/1000 en 1/4000) is het niet mogelijk om bij bepaalde dijkstrekkingen aan te duiden dat zij bij 1/1000 wèl veilig zouden zijn en bij 1/4000 niet. Verder wordt aangetoond, dat indien de spleetvulling plaatselijk is uitgespoeld een situatie ontstaat waarbij het mogelijk is dat losse zuilen uit de bekleding worden gelicht. Hieraan dient in de onderhouds-sfeer aandacht te worden besteed. Tevens wordt in hoofdstuk 6 aangegeven tot welke hoogte de harde bekleding dient te zijn aangelegd. Indien een goed onderhouden grasmat aanwezig is kan de overgang tussen de harde bekleding en het grastalud op het niveau van de stilwaterlijn plus de halve golfhoogte worden aangehouden. De toetsing wijst uit dat dijkvak 95 op locatie 15,5 alleen voldoet onder voorwaarde. Er wordt geadviseerd om het dijkvak in te wassen. Dijkvak 97 voldoet niet volgens de black-box methode en voldoent alleen onder voorwaarde volgens de analytische methode. Ook hier wordt geadviseerd om het dijkvak in te wassen.
Oostvaardersdijk