Zeven activiteiten ter bestrijding van eenzaamheid: bereik en tevredenheid van deelnemers

In dit onderzoek is van zeven activiteiten van vijf organisaties nagegaan (1) of ze er in slagen een eenzame groep mensen te bereiken en (2) in hoeverre de deelnemers aan de activiteiten vinden dat de activiteit een positieve bijdrage levert aan hun leven, onder andere in het verminderen van eenzaamheid. Per activiteit is een profiel gemaakt van de bereikte groep mensen op basis van leeftijd, geslacht, nationaliteit, burgerlijke staat, opleidingsniveau, gezondheid, functionele beperkingen en het aantal sociale contacten. Samenhangend met de aard van de activiteiten zijn er grote verschillen tussen de profielen van de ondervraagden, maar alle activiteiten slagen er in een groep mensen te bereiken waarvan een behoorlijk deel eenzaam is: minimaal 58% van de ondervraagden. Zowel emotionele eenzaamheid als sociale eenzaamheid komt vaak voor onder de deelnemers aan de onderzochte activiteiten. Uit ander onderzoek is bekend dat eenzaamheid vaak gepaard gaat met negatieve kenmerken zoals verlegenheid, angsten, minder sociale vaardigheden, minder optimisme, minder eigenwaarde en het gevoel minder sociale steun te hebben (Cacioppo et al., 2006; Peplau et al., 1982). Deze kenmerken maken dat eenzame mensen minder capabel zijn in het zoeken van hulp. Bovendien rust er een sociaal stigma op eenzaamheid (Lau & Gruen, 1992) waardoor mensen hun eenzaamheid niet altijd toegeven. Vanwege de negatieve kenmerken en het stigma zijn eenzame mensen niet gemakkelijk te bereiken. Het is een verdienste van de vijf organisaties dat ze er in slagen zoveel eenzame mensen aan zich te binden middels de zeven activiteiten die wij onderzochten. De ondervraagden zijn doorgaans tevreden over de activiteit waaraan ze deelnemen en beoordelen deze als belangrijk voor henzelf. Ondervraagden geven aan dat ze door hun deelname aan de activiteiten gelukkiger, meer begrepen, minder verdrietig, positiever, zelfverzekerder, meer gewaardeerd, gezonder en er meer bij te horen voelen. Ook geven de ondervraagd
In dit onderzoek is van zeven activiteiten van vijf organisaties nagegaan (1) of ze er in slagen een eenzame groep mensen te bereiken en (2) in hoeverre de deelnemers aan de activiteiten vinden dat de activiteit een positieve bijdrage levert aan hun leven, onder andere in het verminderen van eenzaamheid. Per activiteit is een profiel gemaakt van de bereikte groep mensen op basis van leeftijd, geslacht, nationaliteit, burgerlijke staat, opleidingsniveau, gezondheid, functionele beperkingen en het aantal sociale contacten. Samenhangend met de aard van de activiteiten zijn er grote verschillen tussen de profielen van de ondervraagden, maar alle activiteiten slagen er in een groep mensen te bereiken waarvan een behoorlijk deel eenzaam is: minimaal 58% van de ondervraagden. Zowel emotionele eenzaamheid als sociale eenzaamheid komt vaak voor onder de deelnemers aan de onderzochte activiteiten. Uit ander onderzoek is bekend dat eenzaamheid vaak gepaard gaat met negatieve kenmerken zoals verlegenheid, angsten, minder sociale vaardigheden, minder optimisme, minder eigenwaarde en het gevoel minder sociale steun te hebben (Cacioppo et al., 2006; Peplau et al., 1982). Deze kenmerken maken dat eenzame mensen minder capabel zijn in het zoeken van hulp. Bovendien rust er een sociaal stigma op eenzaamheid (Lau & Gruen, 1992) waardoor mensen hun eenzaamheid niet altijd toegeven. Vanwege de negatieve kenmerken en het stigma zijn eenzame mensen niet gemakkelijk te bereiken. Het is een verdienste van de vijf organisaties dat ze er in slagen zoveel eenzame mensen aan zich te binden middels de zeven activiteiten die wij onderzochten. De ondervraagden zijn doorgaans tevreden over de activiteit waaraan ze deelnemen en beoordelen deze als belangrijk voor henzelf. Ondervraagden geven aan dat ze door hun deelname aan de activiteiten gelukkiger, meer begrepen, minder verdrietig, positiever, zelfverzekerder, meer gewaardeerd, gezonder en er meer bij te horen voelen. Ook geven de ondervraagd