Stefana kardynała Wyszyńskiego wizja pracy i jej popularyzacja wśród środowisk pozakatolickich

Wizja pracy Stefana kardynała Wyszyńskiego, choć upowszechniana jest już od 1946 roku, czyli zapoczątkowana pierwszym wydaniem monografii Duch pracy ludzkiej, to wciąż jej popularność jest dużo mniejsza, aniżeli innych teorii i koncepcji pracy. Jest to zapewne wynik słabej promocji w środowiskach pozakatolickich, pomimo że jej autorem jest jedna z najwybitniejszych osobistości polskiego życia publicznego – kardynał Stefan Wyszyński. Zatem w roku beatyfikacji warto ją przywołać, aby była znana wszystkim środowiskom, w tym również spoza kręgu katolickiego. Wizja pracy kardynała opiera się na czterech filarach: (1) antropocentryzm, który sytuuje człowieka w centrum wszelkiego działania; (2) biblijny opis pracy człowieka – czyńcie sobie ziemię poddaną (Rdz 1, 28), który wyznacza jedno z zadań Stwórcy dla człowieka w postaci nakazu pracy, ale i – co promuje Wyszyński – stanowi wskazanie dla człowieka, mówiące o sposobie urzeczywistnienia własnego człowieczeństwa w procesie pracy, dzięki zaangażowaniu w proces pracy i chęć udoskonalania; (3) duch pracy ludzkiej i jego wielowymiarowość, w co wpisują się postaci ducha: m.in. wychowawczego, pracy, jałmużny, cywilizacji, przyjaźni, współpracy, ciszy czy pokoju; (4) cnota pracy ludzkiej, rozumiana m.in. przez cierpliwość w pracy, nieskwapliwość, wytrwałość i stałość w pracy, a także sumienność i pilność oraz cichość i współpracę.