Głos z Litwy. O teatrze Oskarasa Koršunovasa

Artykuł analizuje trzy spektakle Oskarasa Koršunovasa zrealizowane z jego własnym zespołem OKT: Hamleta (2008), Na dnie (2010) i Mirandę (2011). Realizacje klasycznych dramatów prezentują szereg reżyserskich rozwiązań – zarówno poszczególnych scen, jak i całych wątków – świadczących o oryginalnej interpretacji, wywiedzionej z własnych przeżyć bądź doświadczeń litewskiego społeczeństwa. Pozostają jednak zaskakująco lojalne wobec problemów, jakie poruszali klasyczni autorzy. Koršunovas należy – obok Ostermeiera, Warlikowskiego czy Jarzyny – do pokolenia reżyserów, którzy po 1989 roku walczyli o nowy język teatralnej wypowiedzi. Litwin okazał się także odporny na mody i ideologie nowego świata. To artysta świadomie nawiązujący do dramatycznej historii, ale i do rudymentów europejskiej cywilizacji.