Resim Sanatında Gölge

Bu makalede, gölgenin farklı dönemlerde yapılmış resimlerde anlamsal ve biçimsel olarak nasıl kullanıldığı anlatılmaktadır. Yabanıl insanların resimleri doğa bilgisine paralellik taşımaktadır. Kültürel olarak gölge hakkında masalsı bir söylem oluşmuştur. Yabanıl insanda ruh ve gölgenin birbirine karıştığı söylenir ve gölge bedenin canlı bir parçasıdır. Mağara resimlerinde gölgeden bir kontur çizim aracı olarak yararlanılmıştır. Nesnenin ve gölgesinin gerçekçi, bakış odaklı çizimi perspektifin keşfedilmesiyle mümkün olmuştur. Gölge, resimlerde, filmlerde ve edebi eserlerde tekinsiz ve korkutucu duyguları ifade eder. Batı Resmi Rönesans’dan itibaren gölgeyi bir gerçeklik simgesi olarak kullanır. Retinal ve mimetik sanat anlayışında gölge nesneye üç boyut yanılsaması katan bir unsurdur. Gölge, ressamların kişiliğinin negatif yanlarını gösteren psikolojik bir araç, yaşamın dertlerini betimleyen bir gösterge olarak da resimlerde kullanılmıştır. Modernizm, gözün değil bilginin gerçeğini ararken resimlerdeki gölgeler akıl gözüyle resmedilir. Postmodernizm, gölgenin resimde kavramsallaştığı, geçmişten gelen anlamlarından koparıldığı hatta içinin boşaltıldığı bir zamandır.