بررسی تأثیر معاینه‌ی فیزیکی گردن و علامت‌گذاری ندول تیروییدی احتمالی به وسیله‌ی مارکر سربی بر تفسیر نتیجه‌ی اسکن تیرویید به وسیله‌ی 99mTcO4

مقدمه: ندول‌های تیروییدی از شایع‌ترین بیماری‌های تیرویید هستند که در نیمی از جمعیت بالغین یافت می‌شوند. روش‌های تشخیصی متعددی برای ارزیابی بیماران به کار می‌رود. اسکن رادیونوکلیید غده‌ی تیرویید توسط 99mTcO4 فعالیت بافت ندول را مشخص می‌کند. معاینه‌ی فیزیکی گردن و علامت‌گذاری ندول با مارکر سربی پیش از انجام سنتی‌گرافی می‌تواند با تعیین مکان ندول در هنگام تفسیر سنتی‌‌گرام از اشتباهات در گزارش فعالیت ندول‌ها بکاهد. روش‌ها: 117 بیمار مبتلا به ندول تیروییدی که جهت اسکن رادیونوکلیید از غده‌ی تیرویید به مرکز پزشکی هسته‌ای سیدالشهدا (ع) اصفهان ارجاع شده بودند، در فاصله‌ی زمانی مهر ماه 1392-1391 مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از اخذ شرح حال عدم مصرف داروها و مواد مداخله‌گر با اسکن، تکنسیوم رادیواکتیو به بیمار تزریق شد و بیمار مورد اسکن قرار گرفت. سپس غده‌ی تیرویید بیمار معاینه شد و به طور مجدد اسکن انجام شد. در مرحله‌ی سوم بعد از معاینه‌ی تیرویید بیمار، ندول لمس‌شده توسط مارکر سربی علامت‌گذاری شد و سپس اسکن تکرار شد. در آخر نتایج حاصل از تفسیر هر سه تصویربرداری مقایسه گردید. یافته‌ها: طبق آزمون 2χ معاینه‌ی فیزیکی گردن و علامت‌گذاری ندول تیروییدی لمس‌شده با مارکر سربی، بر تفسیر نتیجه‌ی اسکن تیرویید مؤثر بود و باعث کاهش نتایج مثبت کاذب در ندول‌های گرم و سرد شد (05/0 > P). وطبق آزمون Wald استفاده از روش معاینه‌ی فیزیکی و نیز علامت‌گذاری ندول تیروییدی با مارکر سربی پس از معاینه، باعث کاهش خطای تشخیص در تفسیر نتیجه‌ی اسکن تیرویید می‌شود. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که با افزودن معاینه‌ی فیزیکی که روشی ساده و مقرون به صرفه است، با اسکن رادیونوکلیید، می‌توان در راستای تشخیص ندول‌های تیروییدی سود جست.