W poszukiwaniu utraconego sensu. Człowiek współczesny jako homo patiens

Viktor E. Frankl – psychiatra, neurolog, filozof – analizując sytuację współczesnego człowieka, zauważa, że ​​w dużej mierze utracił on kontakt ze sferą duchową, z tym, co w nim najbardziej ludzkie. Stan ten potęguje panująca sytuacja w nauce, która stawia prymat redukcjonizmów, ujmujących człowieka jednostronnie. Według Frankla człowiek nie jest homo sapiens, zoon politikon czy homo faber, ale raczej homo patiens, bo ta umiejętność cierpienia odróżnia go od świata przyrody. Cierpienie oznacza przyjęcie określonej postawy wobec tego, co trudne i nieuniknione. Przyjmując właściwą postawę wobec nieuchronnego cierpienia, czyniąc je sensownym, człowiek realizuje swoją egzystencję i przyczynia się do rozwoju innych ludzi.