Cechy temperamentu i charakteru a skłonność do kształtowania pracy

Celem artykułu jest wykazanie, czy dyspozycje pracownika w postaci cechy charakteru i temperamentu R. Cloningera mogą sprzyjać skłonności do kształtowania pracy. Kształtowanie pracy1 jest zachowaniem polegającym na dokonywaniu zmian w zadaniach oraz relacjach w ramach wykonywanej przez siebie pracy. Badanie przeprowadzono wśród 162 pracowników z wykorzystaniem Kwestionariusza Temperamentu i Charakteru TCI-R (56) oraz Kwestionariusza Kształtowania Pracy – KKPracy. Zaprezentowane wyniki potwierdzają, że poziom kształtowania pracy jest zależny (R2=0,36) od unikania szkody (β=-0,39), uzależnienia od nagrody (β=0,32), samokierowania (β=-0,28), autotranscendencji (β=0,24) oraz skłonności do współpracy (β=0,15). Kształtowanie zadań jest objaśniane przez 24% zmiennych unikanie szkody (β=-0,42) oraz wytrwałość (β=0,16). Kształtowanie myślenia o pracy jest wyjaśniane w 22% przez autotranscendencję (β=0,39) i skłonność do współpracy (β=0,19), natomiast skłonność do kształtowania relacji interpersonalnych jest objaśniana w 22% przez uzależnienie od nagrody (β=0,40) oraz skłonność do współpracy (β=0,17).