Travmatik Hifemada Klinik ve Görsel Prognoza Etki Eden Faktörler

Amaç: Travmatik hifema nedeniyle takip edilen olgularda demografik ve klinik özelliklerin incelenmesi ve görsel prognoza etki eden faktörlerin değerlendirilmesi Gereç -Yöntem: Travmatik hifema tanısıyla takip edilen 48 hastanın dosyaları geriye dönük olarak taranarak; yaş, cinsiyet, yaralanma nedeni, hifema düzeyi, başlangıç en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), eşlik eden klinik bulgular, son muayenedeki EİDGK incelendi. EİDGK’ne etki eden prognostik faktörler incelendi. Bulgular: Hastaların (38 erkek,10 kadın) yaş ortalaması 39.5±21.6 yıl olup; en sık travma nedeni odun çarpmasına bağlı künt travma (%25) idi. Hifema düzeyi değerlendirildiğinde en sık Evre 1(%41.66) hifema mevcuttu. Travmaya eşlik eden bulgular; 23 gözde (%47.91) kornea epitel defekti,11 gözde (%22.91) iridodiyaliz, 7 gözde (%14,58) fakodonezis,10 gözde (%20.83) vitreus hemorajisi idi. Başvuru anında 35 gözde göz içi basıncı (GİB) yüksek olup medikal tedavi ile kontrol altına alındı, 3 gözde ön kamara lavajı yapılması gerekti. Hastaların başlangıç,1.hafta ve 3.ay EİDGK sırasıyla 1.7 ±0.8; 0.5±0.5; 0.2±0.3 (LogMAR )idi. Hastaların 4’üne ek cerrahi işlem (lens ekstraksiyonu + göz içi mercek implantasyonu ve/veya vitreoretinal cerrahi) gerekti. İridodiyaliz (p=0,023 r= -0,345), fakodonezis (p=0,020,r= -0,347) ve vitreus hemorajisi (p=0,000, r= -0,553) varlığı ile son görme düzeyi arasında negatif korelasyon mevcuttu. Tartışma: Travmatik hifemaya sıklıkla çeşitli ön- arka segment bulguları eşlik etmekte olup; iridodiyaliz, fakodonezis ve vitreus hemorajisi varlığı görme prognozunu olumsuz etkilemektedir.