مقایسه‌ی سطح مقطع و ارتشاح چربی عضلات پارا اسپاینال در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن و حاد

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف ارزیابی سطح مقطع و ارتشاح چربی عضلات مولتی‌فیدوس، ارکتور اسپاین و سواس در مهره‌ی L5 در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در مقایسه با بیماران مبتلا به کمردرد حاد انجام شد. روش‌ها: این مطالعه‌ی آزمایشی بر روی 30 بیمار با کمردرد مزمن و 30 بیمار با کمردرد حاد انجام گردید. شاخص توده‌ی بدنی، نمره‌ی درد (بر اساس شاخص دیداری)، میزان ناتوانی بیمار (بر اساس شاخص تاتوانی Oswestry)، طول مدت درد، اندازه‌ی سطح مقطع عضلات مولتی‌فیدوس، ارکتور اسپاین و سواس و میزان ارتشاح چربی این عضلات در بیماران تحت مطالعه از طریق Magnetic resonance imaging (MRI) اندازه‌گیری و مقایسه گردید. یافته‌ها: شاخص توده‌ی بدنی و نمره‌ی درد بیماران در دو گروه تحت مطالعه تفاوت معنی‌دار آماری نداشت (050/0 < P). نمره‌ی شاخص ناتوانی بیماران در گروه کمردرد حاد، به طور معنی‌داری از گروه کمردرد مزمن بیشتر بود (007/0 = P). میانگین سطح مقطع عضلات مولتی‌فیدوس، ارکتور اسپاین و سواس بین دو گروه تفاوت معنی‌دار آماری نداشت. میانگین میزان ارتشاح چربی عضلات در بیماران با کمردرد مزمن به طور معنی‌داری از بیماران با کمردرد حاد بیشتر بود (050/0 > P). شاخص توده‌ی بدنی با سطح مقطع عضله‌ی مولتی‌فیدوس (030/0 = P، 280/0 = r) و سطح مقطع عضله‌ی سواس (036/0 = P، 271/0 = r) ارتباط مستقیم و معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: بیشتر بودن میزان ارتشاح چربی عضلات پارا اسپاینال در بیماران با کمردرد مزمن نسبت به مبتلایان به کمردرد حاد، می‌تواند نشان دهنده‌ی اهمیت و نقش آن در مزمن شدن انواع کمردرد باشد.