Gestacyjne usłonecznienie i ryzyko stwardnienia rozsianego u potomstwa

Wprowadzenie: Wystawienie matek podczas gestacji na fizykochemiczne czynniki może wiązać się z większym ryzykiem stwardnienia rozsianego (SM) u potomstwa. Metoda: Celem badania było ustalenie, czy radiacja słoneczna (SOR), promieniowanie ultrafioletowe B (UVB), całkowite stężenie ozonu w atmosferze (TOCA) i temperatura powietrza (AT) podczas ciąży wiążą się z rozwojem SM u potomstwa. Demograficzne i diagnostyczne dane obejmujące miesiąc urodzenia 436 dzieci (M – 171, K – 265) z następowym SM zmarłych w 2007 roku otrzymano z Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie. Informacje o przeszłym SOR, UVB, TOCA i AT w Polsce w rozproszonych latach (1931–2007) uzyskano z Instytutu Meteorologii. Wyniki: Dłuższe wystawienie na SOR i wyższy poziom UVB podczas matczynej gestacji wykazały asocjację z mniejszą liczbą potomstwa z SM; test liniowej regresji dał następujące wyniki: r = –0,598, p = 0,040 i r = −0,587, p = 0,035; TOCA i AT w ciągu gestacji nie korelowały istotnie z liczbą potomstwa chorego na SM: r = −0,280 (p = 0,830) i r = −0,473 (p = 0,104). Jednakże zmniejszające się TOCA w miesiącu urodzenia potomstwa z SM istotnie wiązało się z mniejszą liczbą dzieci, które później zachorowały na SM: r = +0,631, p = 0,028. Wnioski: Dłuższe gestacyjne wystawienie na SOR i na bardziej intensywne promieniowanie UVB wykazało asocjację z niższym ryzykiem SM u potomstwa. Zmniejszone ryzyko choroby korelowało także z niższym TOCA w miesiącu urodzenia.