Dead end: antropološka analiza filma 'Bez stepenika'

Antropološka analiza filma Bez stepenika (2015) podrazumeva osvetljavanje najvažnijih podataka vezanih za produkciju filma, zatim opis dijegeze uz pripadajuću analizu i fragmentarnu recepciju filma, kao i njegove pojedine efekte. Specifičnost datog filma, pored činjenice da pripada kategoriji televizijskog filma koji ima bogatu tradiciju snimanja u domaćim okvirim, ali i manju atraktivnost od komercijalnog, barem kada je naučna pažnja u pitanju, izvedena je i iz okolnosti orijentacije ka liku stare osobe kao glavnom junaku. Iz načina na koji je portretisana bolest penzionisanog profesora neuropsihijatrije – Alchajmerova demencija – bilo je moguće pokazati i s kojim se sve problemima susreću oni koji oboljevaju, ali i oni koji su time pogođeni. Naposletku, suženi obim mogućnosti u slepoj ulici, glavnog junaka smešta u dom za stara lica, dok gledaoca neminovno suočava s pojedinim efektima filma – sa strahom od starosti ali i s dilemama i normama koje regulišu bavljenje označenim problemom u savremenom srpskom društvu.