Szkaplerz – Ikonografia przedstawień

Powstanie małego szkaplerza było wynikiem zrzeszania się wiernych w bractwa i tercjarstwa. Dzięki temu osoby świeckie mogły na co dzień nosić szkaplerz jako zewnętrzny znak nawiązujący do ubrania zakonnego, który stał się symbolem okrycia szatą zbawienia i Bożej opieki. Szkaplerz mały składa się z dwóch kwadratowych lub prostokątnych płatków wełnianego sukna (inne formy są niedozwolone). Jeden kawałek szkaplerza powinien, zwieszać się na plecach, drugi powinien opadać na piersi, powinny być połączone tasiemkami w taki sposób, aby można było włożyć je na siebie przez głowę, a tasiemki leżały na ramionach. W Kościele Katolickim przyjęto 23 rodzaje małych szkaplerzy oraz medalik szkaplerzny noszonych przez wiernych świeckich.