Afisze teatralne w zbiorach Książnicy Kopernikańskiej i zasobie Archiwum Państwowego w Toruniu. Charakterystyka zawartości

Afisze teatralne wpisane są w działalność teatru. Początkowo pełnią funkcje czysto użytkowe informując o wydarzeniu kulturalnym, które będzie miało miejsce konkretnego dnia, o konkretnej godzinie, w ustalonym miejscu, z czasem nabierają jednak cech świadka przeszłości, ukazując historię swego twórcy, profil jego działalności, zachodzące w jego strukturze zmiany. Korzeni afiszy teatralnych należy szukać już w starożytności, tworzyli je Egipcjanie, Rzymianie i Grecy. Najstarszy nowożytny afisz ukazał się w Londynie w 1429 r. i jest dziś eksponatem w londyńskim muzeum teatralnym. Historia polskich afiszy sięga XVI lub XVII w., tutaj badacze nie są zgodni, a wiąże się bądź to z kolegium jezuickim, bądź teatrem królewskim. Toruńskie afisze poddane w tekście analizie pochodzą z lat 1922-1975 i są przechowywane w zbiorach Książnicy Kopernikańskiej i zasobie Archiwum Państwowego w Toruniu. Ich twórcą jest teatr w Toruniu. Dziś jest to Teatr im. Wilama Horzycy choć jego nazwa, obszar działalności, struktura organizacyjna, a także profil i charakter działalności zmieniały się na przestrzeni omawianych lat wielokrotnie. Afisze zostały omówione w układzie chronologicznym z podziałem na grupy. Autorki zwracały uwagę na treść, jej układ i sposób zapisu, format afiszy, ich kolorystykę, ornamentykę i wykorzystaną ikonografię. Każda z grup została szczegółowo omówiona i zilustrowana. Teatr w Toruniu, to nie jedyny twórca afiszy teatralnych w mieście. Podobną analizę aktoznawczą przeprowadzić można w odniesieniu do teatru lalek „Baj Pomorski” jednak jest to już materiał na osobny artykuł.