Ochrona i dokumentacja zbiorów rozproszonych. Uwagi w związku z dokumentacją prowadzoną przez Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Polskiego Dziedzictwa Kulturalnego za Granicą

2 XII 1997 r. odbyło się w Warszawie IV Forum Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego (PTB) „Z problemów ochrony europejskiego i narodowego dziedzictwa piśmienniczego” z udziałem bibliotekarzy polskich i ukraińskich. W jego trakcie zabrała głos U. Paszkiewicz, która przedstawiła problemy związane z dokumentacją rozproszonych historycznych zbiorów bibliotecznych i archiwalnych na przykładzie dziejów Biblioteki Kapituły Grecko-Katolickiej w Przemyślu, księgozbioru Witolda Kazimierza Czartoryskiego z Honfleur (Francja) i archiwalnego „Zbioru Aleksandra Czołowskiego”. W konkluzji referatu-artykułu Autorka stwierdza, że opracowanie w całości takich, rozproszonych zbiorów wymaga współpracy – krajowej jak i niekiedy międzynarodowej. Bowiem opracowanie kolekcji historycznej (bibliotecznej, archiwalnej czy muzealnej), a więc podlegającej ochronie, jak każde dobro kultury, nie jest sprawą wewnętrzną poszczególnych placówek.