Aktywność patentowa państw OECD w ujęciu regionalnym – konwergencja czy utrzymanie status quo

Celem badań prezentowanych w artykule była analiza poziomu innowacyjności państw OECD na poziomie regionalnym w latach 2000–2011. Zakres czasowy ograniczony jest ze względu na dostępność danych. W badaniach uwzględniono aktywność patentową jako miarę innowacyjności oraz nakłady na działalność B+R i zatrudnienie w sektorze B+R jako jej determinanty. Jako narzędzie badawcze wykorzystano wielowymiarową analizę statyczną i modelowanie ekonometryczne. Analizując zmiany w aktywności patentowej na poziomie poszczególnych państw (w podziale na regiony), wykorzystano analizę beta-konwergencji oraz modele przestrzenno-czasowe dla całej grupy państw. Wyniki potwierdziły, że w większości badanych państw obserwuje się pewną konwergencję aktywności, jednak jej istotność możemy potwierdzić jedynie w połowie przypadków. Obserwowana niekiedy dywergencja w żadnym z przypadków nie została potwierdzona jako istotna statystycznie. Można zatem wnioskować o ogólnej tendencji „równania w górę” w zakresie wzrostu poziomu innowacyjności w państwach OECD. Z kolei analiza ekonometryczna umożliwiła wskazanie dystansu pomiędzy aktywnością patentową poszczególnych regionów i państw. Te silniej rozwinięte, mimo zrozumiałego spowolnienia, korzystają z wykreowanego potencjału i trzymają niemal trwały dystans względem pozostałych. W ujęciu ogólnym zmiany dostrzegalne są raczej w obrębie bardziej jednorodnych (pod względem rozwoju) grup niż pomiędzy nimi.