Türkiye’de İnovasyonun Bölgesel Belirleyicileri ve Mekansal Farklılaşması

This study investigates the spatial distribution and regional determinants of innovation in Turkey. In this study, we applied regression analysis which is called global (GR) and geographically weighted regression (GWR). The empirical analyses show that human capital as an internal resource and export as an external resource/openness are the determinants of innovation in the Turkish case. GWR showed that these predictors do not affect innovation in every region. Our method differentiates us from other studies in the literature. The research depicted an important image reflecting the policymakers' urging to take the local and regional dynamics into account and their top-down policies on innovation. The present study proves empirically that place-based approaches are needed in innovation policy.
Bu çalışma, Türkiye'de inovasyonun mekansal dağılımını ve bölgesel belirleyicilerini incelemektedir. Araştırmada global (GR) ve coğrafi ağırlıklı regresyon (GWR) olarak adlandırılan regresyon analizleri uygulanmıştır. GR’ye dayalı olarak elde edilen bulgular, beşerî sermaye ile ihracatın/dışa açıklığın inovasyonu yordadığını göstermektedir. GWR analizine dayalı bulgular ise söz konusu yordayıcıların her bölgede inovasyon üzerinde aynı etkiye sahip olmadığını göstermektedir. Kullanılan bu yöntem çalışmayı literatürdeki diğer çalışmalardan farklılaştırmaktadır. Bu bulgular, politika yapıcılar tarafından uygulanan yukarıdan aşağıya inovasyon politikalarına ek olarak yerel ve bölgesel dinamiklerin de dikkate alınmasının gerekliliğini ortaya koymaktadır. Buradan hareketle bu çalışma, inovasyon politikasında yer temelli yaklaşımlara ihtiyaç olduğunu ampirik olarak ortaya koymaktadır.