Tarım Arazilerinde Toprak Azot İçeriklerinin Mekansal ve Zamansal Değişimleri ve Azot Kaynaklarının Doğal İzotop Tekniği ile Belirlenmesi

In this study, soil samples were taken at three different periods at 51 points in Çanakkale-Kumkale Plain (Troy). Soil total nitrogen (N), nitrate and ammonium contents were conducted to determine the spatial and temporal distribution of soil nitrogen. Additionally, possible sources of soil nitrogen were evaluated using δ15N isotope tools. According to δ15N results, the main source of soil nitrogen was inorganic nitrogen fertilizers in cotton, wheat, and tomato-grown soils in April. In December, most of the soil δ15N was of both organic and mineral origin. The value of soil δ15N values increased in July because of enhanced organic matter mineralization in the area. The δ15N values of the great majority of soils were between 5‰ and 10 ‰ which indicates that N was derived from organic materials. The reason for the low δ15N values in April was due to the use of excess mineral fertilizers for cotton, maize, tomato, pepper, sunflower, and wheat crops.
Bu çalışmada Çanakkale-Kumkale Ovası'nda (Truva) 51 farklı noktadan, üç farklı dönemde toprak örnekleri alınmıştır. Toprakta bulunan azotun, mekansal ve zamansal dağılımını belirlemek için topraklarda toplam azot (N), nitrat-N ve amonyum-N içerikleri belirlenmiştir. Ayrıca topraktaki azotun kaynaklarını belirleyebilmek için, toprakların doğal δ15N izotop değerleri belirlenmiştir. δ15N sonuçlarına göre Nisan ayında pamuk, buğday ve domates yetiştirilen topraklarda toprak azotunun ana kaynağı inorganik azotlu gübreler olmuştur. Aralık ayında ise çoğu toprakta azotun kaynağı organik ve mineral kökenlidir. Artan organik madde mineralizasyonu nedeniyle, örnekleme alanlarındaki toprak δ15N değerleri Temmuz ayında artış göstermiştir. Toprakların büyük çoğunluğunun δ15N değerleri 5‰ ile 10‰ arasında olup, bu da topraktaki N'nin organik orijinli olduğunu göstermektedir. Nisan ayında δ15N değerlerinin düşük olmasının nedeni, pamuk, mısır, domates, biber, ayçiçeği ve buğday bitkileri için fazla mineral gübre kullanılmasıdır.