Samuel Beckett’in Geleneksel Tiyatroya Başkaldıran Oyun Sonu Ve Godot’yu Beklerken Adlı Yapıtları Üzerine Bir İnceleme

In Endgame and Waiting for Godot of Samuel Beckett, who deniedfundamental styles and themes of common traditional theatre conception, tragicsituation of human being in timeout and indefinite extent is implied. Intwentieth century, an antithesis has developed against plays, having similarstylistic view and themes, in accordance with the existence of restrictinginfluence during the Classical Era. Because of this approach, indirectlyparaphrasing the reality by implicating it, the foundation of absurd theatre,which arose as a reaction to the traditional theatre, is laid. Samuel Beckett,who went out of the before used themes and decoration, examines individualityand existence problematics of human being in body and consciousness depression.In our study Endgame and Waiting for Godot of Samuel Beckett, presenting thereality mimetically, are examined in the light of text oriented approach.
Alışılagelmiş geleneksel tiyatro anlayışınınyerleşik biçimlerini ve izleklerini yadsıyan Samuel Beckett’in Oyun Sonu veGodot’yu Beklerken adlı yapıtlarında, insanoğlunun, zaman dışı ve belirsiz uzamdakitrajik durumu imlenir. Klasik dönemlerde kısıtlayıcı bir etkinin varlığıaltında, benzer biçemsel bakış ve izleklere sahip olarak sahneye konan oyunlariçin, yirminci yüzyılda karşı bir sav gelişim gösterir. Gerçeği doğrudan değilde sezdirerek açımlayan bu eğilimin sonucunda, geleneksel tiyatroya tepkiolarak doğan uyumsuz tiyatronun temelleri atılmış olur. Daha önce kullanılanizleklerin ve dekorun dışına çıkan Samuel Beckett de beden ve bilinç çöküntüsüiçindeki insanoğlunun, benlik ve varoluş sorunsalını irdeler. Çalışmamızda,gerçeği mimetik bir biçimde sunan Samuel Beckett’in Oyun Sonu ve Godot’yuBeklerken adlı yapıtları, metne dayalı inceleme yöntemi ışığındairdelenecektir.