Osmanlı Devleti'nde bir idârî reform denemesi: Tuna Vilâyeti (1864-1867)

19. yüzyılda eyalet idaresindeki aksaklıkları ortadan kaldırmak üzere birçok düzenleme yapılmış, fakat istenen netice elde edilememişti. 1864?de bu konuda kapsamlı bir düzenleme yapıldı. Bu maksatla Vidin, Niş ve Silistre eyaletleri birleştirilerek Tuna Vilâyeti teşkil edildi. Vilâyet usulü çerçevesinde sancak ve kazalarda da değişiklikler yapılarak sayıları azaltıldı. Bun göre, üç eyaletteki toplam sancak sayısı on bir iken yediye, kaza sayısı da altmış sekiz iken kırk beş olarak belirlendi.Vilâyet usulü Tuna?da tecrübe edildikten sonra tedricen devletin diğer eyaletlerinde de uygulamaya konuldu. Tuna Vilâyeti, ilk uygulama olması ve bundan sonra kurulan vilâyetlere örnek olması sebebiyle önem arz etmektedir. Bu çalışmada numune olarak uygulanan vilâyet usulü çerçevesinde Tuna Vilâyeti?nin idarî, mâlî ve hukukî yapısı ile nasıl bir işleyişe sahip olduğu ve ülke yönetimine nasıl bir katkı getirdiği ortaya konmaya çalışılmıştır. Many regulations were made to eliminate failures in the province (eyalet) administration in 19. century. But the desired result was not obtained. In 1864, A comprehensive regulation was made in this regard. Eyalets of Vidin, Niş ve Silistre were combined for this purpose and the Danube Province was constituted. Numbers of counties (sancak) and sub-counties (kazas) were reduced by making changes on them in framework of the new regulations.After new regulation was tried in Danube Province and then, was gradually applied in other eyalets of the empire. Danube Province is important because of the first application and for being a model to provinces were constituted after that. In this study, administrative, financial, juridical structure belong to the Danube Province and having what kind of management and its additive to country management were attemped to introduce. 317