Kanser ağrısı tedavisinde opioide eklenen mgso4' ün etkinliği

Çalışmamızda opioide eklenen magnezyum sulfatın kanser ağrısı kontrolündeki etkinliği ve opioid tüketiminin azalmasına katkısı olup olmadığının sınanması amaçlandı.Çalışma yaşları 31 ile 76 arasında değişen, Dünya Sağlık Örgütü'nün önerdiği analjezik basamak tedavisine göre 2. basamak tedavide olup yetersiz analjezisi olan, çalışmaya alınma ve dışlanma kriterlerine uyan 40 kronik kanser ağrılı olgu üzerinde yapıldı. Çalışmamız rastlantısal, plasebo kontrollü, çift kör düzende gerçekleştirildi.Algolojik değerlendirme yapıldıktan sonra kapalı zarf yöntemi ile 20'şer kişilik iki gruba ayrılan hastalara rastgele intravenoz (iv) magnezyum sülfat %15 (magnezyum grubu-grup 1) veya iv serum fizyolojik (kontrol grubu-grup 2) verilmiştir. Magnezyum grubu hastalara 10 dakika içinde yavaş enjeksiyon olarak 50 mg/kg MgSO4 bolus dozunu takiben 15 mg/kg/saat sürekli intravenoz infuzyonu doziflow ile 8 saatlik süre içinde verilmiştir. Kontrol grubu hastalara ise aynı volumde serum fizyolojik bolus dozu ve infuzyonu aynı süre içinde verilmiştir. Her iki gruba da hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı ile intravenoz morfin (bolus doz 1 mg, kilit süresi 5 dakika, bazal infüzyon ve 4 saatlik limit olmadan) başlatılmış ve 8 saat boyunca sürdürülmüştür. Hastaların 8 saatlik toplam morfin tüketimleri kaydedilmiştir.Çalışmamızda Görsel Ağrı Ölçütü (Visual Analog Scale-VAS) ve morfin tüketimi birincil etkinlik değişkeni olarak, serum magnezyum seviyesi, istenmeyen etkiler ve hasta memnuniyeti ikincil etkinlik değişkeni olarak kabul edildi.Ağrı şiddeti, istirahatte ve aktivitede olmak üzere VAS (0 = ağrısızlık, 10 = hissedilebilecek en kötü ağrı) ile değerlendirilmiştir. Hasta performansı ECOG ile değerlendirilmiştir. Hemodinamik (sistolik ve diastolik arter basıncı, kalp atım hızı) ve solunumsal (solunum sayısı, periferik oksijen satürasyonu-SpO2) parametreler ve olası yan etkiler (kaşıntı, idrar retansiyonu, bulantı-kusma ve sedasyon, sersemlik ve diğer olası değişimler) değerlendirilmiştir. Sedasyon 5 dereceli (1:uyanık-5:ağrılı uyarana yanıt yok) ölçüt ile diğer yan etkiler var/yok olarak değerlendirildi. Tüm değerlendirmeler çalışma infuzyonu başlamadan önce, ilk 1 saatte 15 dakikada bir ve daha sonra 4. ve 8. saatlerinde yapılmıştır. Total serum magnezyum seviyesi ise magnezyum infuzyonu başlamadan önce ve bitiminden sonra bakılmıştır. Hasta memnuniyeti 5 puanlı ölçüt (1:kötü 5:mükemmel) kullanılarak sorgulanmıştır.Ağrı Bilim Dalında 8 saat gözlem altında tutulan hastaların tüm değerlendirmeleri habersiz hekim ve hemşire tarafından kaydedilmiştir.Demografik olarak benzer olan gruplardaki olguların %40'ı nöropatik,% 32'si viseral, %3'ü somatik, % 5'i viseral ve somatik, %3'ü somatik ve nöropatik kökenli kanser ağrılı hastalardı. Sadece VAS istirahat skorları iki ölçüm zamanında (15. ve 45.dakika) grup 1 ve grup 2 arasında anlamlı farklılık göstermiştir (p< 0.01). Diğer ölçüm zamanlarında gruplar arası VAS istirahat ve aktivite değerleri herhangi bir farklılık göstermemiştir. Diğer birincil değişken olan morfin tüketim değerlerinde her iki grup arasında istatistiksel bir fark saptanmamıştır(p>0.05).SAB, DAB, solunum sayısı, satürasyon değerleri tüm ölçüm zamanlarında gruplar arası benzerlik gösterirken (p>0.05), KAH değerlerinde ileri derecede farklılık olduğu saptanmış, ancak bu farklılığın klinik önemi yoktu. Gruplar kendi içlerinde değerlendirildiklerinde ise tüm bu değerlerde görülen istatistiksel anlamlı düşüşler hiçbir ölçüm zamanında klinik kritik sınırlara inmedi. Diğer istenmeyen etkiler açısından da iki grup arasında anlamlı bir farklılık görülmedi. Magnezyum seviyesi magnezyum grubu hastalarda kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulunmuş, kontrol grubunda ise değişmeden kalmıştır (p0,05).As SBP, DAP, respiratory rate, SpO2 values were similar for both groups during all assessment times (p>0,05), a significant difference heart rate value was indicated that is not clinically important. The statistically significant decrease in these parameters was not clinically in critical limits throughout the study when groups were assessed individually. Any significant difference from the point of view of the other side effects has not been observed in between two groups. Serum magnesium level in magnesium groups patients were significantly higher with respect to control group patients but was stable in control group patients (p