Periodontal rejenerasyonda kullanılan farklı kök yüzey işlemlerinin in-vitro olarak karşılaştırılması

Periodontal hastalıklarda hedef kaybedilen dokuların yeniden oluşturulmasıdır. Kök yüzeyinde hastalığa bağlı değişimler, rejenerasyonun ilk adımı olan pıhtı adezyonunu olumsuz etkilemektedir. Kök yüzey modifikasyonun amacı, smear tabakasını uzaklaştırarak kök yüzeyini detoksifiye etmek ve pıhtı adezyonunu sağlamaktır. Çalışmamızın amacı, yaygın olarak kullanılan farklı yöntemleri ve yeni bir yöntem olan Nanohidroksiapatit (NHA) tozu uygulamasını in-vitro olarak karşılaştırmak ve rejenerasyona katkıda bulunacak en iyi yöntemi ortaya koymaktır. Bu çalışmada, periodontal sebeple çekilmiş dişlerden hazırlanan dentin yüzeylerine EDTA (%17), tetrasiklin (250 mg/ml), Gracey küret, ultrasonik sistem (Mini Piezon; EMS® Piezon Systems), NHA tozu püskürten air-abrasiv sistem (EMS®-Air Flow® S2) (20 sn (AK) /90 sn (AU)) kullanılarak farklı uygulamalar yapılmıştır. Kontrol grubunda herhangi bir işlem yapılmamıştır. Uygulamaların etkileri; yüzey ıslanabilirliği, kimyası, morfolojisi ve topografisi açısından incelenmiş ve istatistiksel analizler yapılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre yüzey ıslanabilirliği değerleri küret (46,29º), tetrasiklin (22,74º) ve AU (38,32º) gruplarında, kontrol grubuna (69,05º) göre istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık göstermiştir (p