Ulusal güvenlik ve istihbarat: Türkiye ve ABD üzerine kavramsal bir çerçeve

ÖZET Ulusal güvenlik ve istihbarat birbiri ile kaçınılmaz bir şekilde yakından ilgilidir. Bilgi-eylem ilişkisi içerisinde zamanında, yeterli ve doğru `haberalma` yanında; dış politikanın eylem çıktısı olarak uygun `gizli ve örtülü müdahale yöntemlerinin seçilmesi ve yönetilmesi`; `propaganda` ile hedefin ikna edilmesi; öte yandan bilgi ve eylemlerin gizlenmesi/örtülü hale getirilmesi ve güvenliğinin sağlanması için gerekli olan `koruyucu güvenlik`; politika oluşturma ve uygulama süreci içerisinde döngüsel olarak sürekli etkileşim içinde birer faaliyet alanıdır. İstihbarat fonksiyonları, sadece karar verme sürecine doğru, zamanında ve faydalı bilgi ve değerlendirmeler sunmak ile sınırlı değildir. Uluslararası arenada söz konusu olabilecek ve geçmişte de yaşanmış güvenlik riskleri devletler arası açık veya gizli savaşlar olabilir. Bu savaş sadece diplomasi veya askeri güçle kazanılmaz. Böyle bir mücadele iç ve dış politikada hedef birlikteliği sağlayacak hiyerarşik-kurumsal bir disiplin içerinde yürütülecek bir gizli (açıkça ilan edilmemiş) savaş veya mücadele ile yürütülür. Böyle bir mücadele ise bilgi-eylem bileşkesi boyutları ile büyük ölçekte istihbarat fonksiyonları ile yürütülebilir. Güvenlik ve istihbarat ilişkisi uluslararası arenada yeni aktör, yöntem ve vasıtalar kazanmıştır, istihbarat fonksiyonları artık sadece gizli servislerin istihbarat üretimi ile sınırlı değildir. Yeni aktör ve yöntemler ile hedef ülkelerdeki ulus-devlet yapısı ve egemenliği, kısa devre edilerek; `Demokrasi`, `Çağdaşlaşma` ve `Kalkınma` gibi modeller örtüsü altında, Finans Kurumları-NGO-Vakıf-Enstitü-Araştırma Merkezi-Çokuluslu Şirket gibi yapılar aracılığıyla, hedef ülkedeki kurumlar ve kitlelerle doğrudan ilişkiye geçmesi, toplum ile iktidar arasında bir ağ örülmesi hedeflenmektedir. Ülkelerin iç düzenlerinde toplumla devlet arasına giren bir örgütlenme sağlayarak, devlet egemenliğine paralel bir egemenlik kurulmaktadır.Paralel yönetimin oluşturulma süreci, içine sızılan devlet bürokrasisinin de yardımıyla, yaygın bir `medyatik` ve `entelektüel` yedek güç oluşumu ve `manifacturing public perception` denilen `kamu-oyunun algılama dizgesini üretme` sürecinde, ülke insanlarının, aslında kendilerine benimsetilmiş olan düşünceleri, ya da eylem planlarını, bizzat kendi kurumlarının, kendi beyinlerinin ürünüymüş gibi algılayıp, uygulamaya geçmeleri sağlanmaktadır. Bu süreçte, örgütlenme, kurumsallaşma ve uygulama birlikte yürütülerek, başka ülkelerin siyasal ortamına kolayca dalmak, ikili ilişkileri bozmadan sisteme nüfuz etmek üzere yeni örgütler oluşturulmaktadır. Sonuç olarak, demokrasi; etnik ve dinsel ayırımlar temelinde toplumsal ve siyasal alanda istikrarsızlıklar ve krizler yaratmak için ideolojik yönlendirmeleri de kapsayan bir müdahale aracı haline dönüştürülmektedir. Yeni stratejik güvenlik ortamında artık ulusal çıkarların askeri olmayan yollarla elde edilme ihtiyacı, askeri seçeneklerin en son başvurulacak yöntemler olması çeşitli istihbarat fonksiyonları ile desteklenen yeni ulusal güvenlik politikalarına olan gerekliliğin temel nedenidir. Ulusal güvenlik ve istihbaratın iç içeliği; sadece istihbarat üretimi değil ulusal güvenlik ve uluslararası ilişkilerin örtülü yönlerini kullanmak, alternatif yöntemler bulmak ve dışarıdan bize yöneltilen eylemlere karşı korunmak için gerekli bir konsept sağlamalıdır. Ulusal güvenliği sağlamanın ve korumanın en etkili yolu, istihbarat fonksiyonlarımızın uluslararası güvenlik politikalarımızı destekleyecek şekilde yapılandırılması ve geliştirilmesidir. Türkiye, başkaları tarafından dayatılan değil, kendi stratejik projeksiyonlarını, uygulayacak çok yönlü ve menfaatlerinin bulunduğu her coğrafyayı kapsayacak bir istihbarat ağı ile, propaganda ve örtülü operasyon gücü ve yöntemlerini geliştirmek ve bu faaliyetlerini yeterli bir koruyucu güvenlik sistemi ile desteklemek zorundadır. SUMMARY National security and intelligence are geared to each other ineluctably. Within the knowledge-action relationship besides sufficient, real time and correct `intelligence`; as the action output of foreign policy to select the appropriate `hidden and covered intervention methods`; the persuasion of target by publicity; on the other side, to hide and cover the information and actions, and `the necessary security` to provide security, policy making within the implementation process are enduring and cyclic interaction tool. Intelligence functions within the decision-making process, do not only overhang efficacious information and evaluations. Security risks in question lived in the past within the international arena could, probably, be open or close-war as inter-state level. This war cannot be winned only by diplomacy and military power. Such a struggle could only be conducted in common domestic and foreign policy providing the hierarchical-corporate discipline that gives a way to a hidden (unexpicitly declared) war. In common sense, such a struggle could only be managed by knowledge-action mixture and large scale intelligence functions. The relationship between security and intelligence acquired new actors, methods and intermediaries. Intelligence functions are not only limited to the information production of secret services. The short circuit of new actors, methods and nation-state structure and sovereignty in the target countries; under the fake coverage of `Democracy`, `Modernization`, `Civilization` ; by the mediation of the organizations such as Financial Corporations-NGO's-Trust-lnstitution-Research Centers-Multinational Corporations; the direct intervention to the corporations in target countries, and its aimed at making a net between society and government. In fact, It has been, in the domestic rules of countries, formed as established preeminence that is paralled state sovereignty, providing an organization between the society and state.To form the parallel management process, with the assistance of the created state bureaucracy, in the process of a common `mediatic` and `intellectual` backup power formation and Public Opinion Perception System, which is so-called `manufacturing public perception`; it has been procured to be adopted as perception of their brain production or the action plans of themselves. In this process, by organization, institutionalization and application together, it is aimed to form the new organizations in order to penetrate the system without spoiling the bilatarel relationship. As a result, democracy has been turned into an intervention tool, which covers ideologic diversifications in order to create crisis on the basis of ethnic religious differentiation and political instabilities. The need to acquire intelligence of national interests by non-military ways in the new strategic security environment, and military methods which are the last methods in case of need, are the principal causes of the necessary concept in order to be protected against the actions diverted to us outside and to find out alternative methods to the new security policies. Togetherness of national security and intelligence should provide not only the intelligence accumulation but also using the covered directions of international relations and national security. The most effective way to protect and to keep the national security is to structuralize and to develop our intelligence functions as forming our international security policies. Turkey has to develop her strategic projections, publicity and covered operation power and its methods by sufficient protective security system and by covering all over the places where her interests meets with intelligence network, but not leaned to her. 504