Kedi ve köpeklerden dermatofitlerin izolasyonu

Bu çalışmada kedi ve köpeklerden alınan materyallerin dermatofitozis yönündendirekt mikroskobik incelenmesi, kültür yöntemiyle etken izolasyonu ve izole edilendermatofit türlerinin moleküler tekniklerle doğrulanması amaçlanmıştır.Bu çalışma kapsamında toplam 268 materyal dermatofit varlığı yönündenincelendi. Direkt mikroskobik incelemede, incelenen 268 materyalin 39(%14,5)'unda mantar hifa ve/veya sporları görüldü. Kültür işlemi sonrasında 40(%14,9) materyalden dermatofit izolasyonu gerçekleştirildi. İncelenen materyallerinorijinleri dikkate alındığında, kedi materyallerinde %42 köpek materyallerinde %7.5oranında dermatofit izole edildi. İzolasyon amacıyla kullanılan Dermatofit testbesiyeri (DTM)'nde, Sabouraud dekstroz agar (SDA)'a göre daha fazla oranda etkenizole edildi.İzole edilen etkenlerin hayvan türlerine dağılımı, kedilerde %95,9'uMicrosporum canis ve %4,1'i Microsporum nanum; köpekler materyallerinden ise,%50 Microsporum canis, %18,7 T. mentagrophytes, %12,5 T. terrestre, %12,5 M.gypseum ve %6,3 M. nanum olarak saptandı. Bu çalışmada kedi ve köpeklerdedermatofitozis görülme sıklığına cinsiyetin etkisinin olmadığı belirlenirken (p>0.05);kedilerde, 1 yaşın altındaki hayvanlarda dermatofitoz görülme sıklığı diğer yaşgruplarındakilere göre önemli bulundu (pâ¤0.01). Yapılan PCR çalışmalarında, izoleedilen tüm suşların dermatofit olduğu ortaya kondu.Sonuç olarak, dermatofitozis şüphesiyle getirilen kedi ve köpeklerden M.canis dominant etken olarak üredi ve izolasyon amacıyla DTM'nin SDA'ya göredaha etkin olduğu saptandı. İzole edilen türlerin doğrulanmasında molekülertekniklerin teşhiste kullanılabilirliği ortaya konuldu. Ayrıca M. canis'in zoonotikönemi göz önüne alındığında, hayvan sahipleri ve veteriner hekimlerin dermatofitşüpheli hayvanlarla temasta dikkatli olmaları gerektiği sonucuna varıldı.Anahtar Sözcükler: Dermatofit, kedi, köpek, PZR The aim of this study was to investigate the clinical samples obtained from cats anddogs for dermatophyte identification by direct microscopy, dermatophyte isolationby cultural methods, respectively and to confirm these by molecular methods.A total of 268 material was examined for the isolation of dermatophyte.Fungal hyphas and/or spores were observed in 39 (14.5 %) out of 268 materialsfollowing direct microscopy. Dermatophyte isolations were achieved from 40 (14.9%) materials after the culture process. Considering the origins of materials examined,dermatophyte isolation ratios were 42 % in cat materials and 7.5 % in dogs?. Higherisolation rates were achieved on dermatophyte test medium (DTM) than sabourauddextrose agar (SDA) after studies.The distribution of isolated strains according to the species of animals wasdetermined to be 95.9 % M. canis and 4.1 % M. nanum in cats; 50 % M. canis, 18.7% T. mentagrophytes, 12.5 % T. terrestre, 12.5 M. gypseum and 6.3 % M. nanum indogs. In this study, no significant effect of sex on dermatophytosis prevalence(p>0.05) was detected in cats, while the prevalences were found to be significant(pâ¤0.01) in animals (cats and/or) those were smaller than 1 year old compared to theanimals of other age groups. It was determinated that all of the isolated strains weredetermined to be dermatophyte species following PCR studies.As a conclusion, M. canis was the dominantly isolated agent fromdermatophytosis suspected cats and dogs and DTM was determined to be moreeffective than SDA concerning dermatophyte isolations. The feasibility of moleculartechniques for confirmation of laboratory diagnosis of isolated strains had beenshown. It was also concluded that, owners and veterinarians should be aware andcareful when they are in contact with suspected animals, concerning the zoonoticalimportance of M. canis.Key words: Dermatophytes, cat, dog, PCR 70