Kanser ağrısının kontrolünde intravenöz parasemolün morfin tüketimine etkisinin değerlendirilmesi

Çalışmamızda, İV parasetamolün kanser ağrısının kontrolünde etkinliği ve opioid tüketiminin azalmasına katkısı olup olmadığının sınanması amaçlandı.Çalışma, yaşları 18-76 arasında değişen, Dünya Sağlık Örgütü'nün önerdiği analjezik basamak tedavisi protokolüne göre II. basamak tedavide olup yetersiz analjezisi olan, çalışmaya alınma ve dışlanma kriterlerine uyan 40 kronik kanser ağrılı olgu üzerinde yapıldı. Çalışmamız rastlantısal, plasebo kontrollü, çift kör düzende gerçekleştirildi.Algolojik değerlendirme yapıldıktan sonra, hastaların tümüne, bolus 1mg/ml morfin, kilit süresi 5 dakika, bazal infüzyon ve 4 saatlik limit olmadan programlanan cihaz ile İV hasta kontrollü analjezi başlandı. Kapalı zarf yöntemi ile hastaların 20'sine 100ml serum fizyolojik (kontrol grubu- grup I), diğer 20'sine 100ml içinde 1g parasetamol (parasetamol grubu-grup II) 6 saat ara ile İV olarak uygulandı.Çalışmada, birincil etkinlik değişkeni olarak ağrı şiddeti (VAS, PRI), morfin tüketimi ve performans; ikincil etkinlik değişkeni olarak istenmeyen etkiler ve hasta memnuniyeti değerlendirildi.Sadece bir ölçüm zamanında istatistiksel anlamlı farkın (p0.05).OAB, KAH, solunum sayısı ve SpO2 değerleri tüm ölçüm zamanlarında gruplar arası benzer ve klinik sınırlardaydı (p>0.05). Gruplar arasında istatistiksel fark göstermeyen sedasyon hiçbir dönemde 3'ün üstüne çıkmadı. Kusma, kaşıntı, idrar retansiyonu ve biyokimya değerleri gruplar arasında istatistiksel olarak bir fark göstermedi. Hasta memnuniyeti her iki grupta da benzerdi (plasebo grubu / parasetamol grubu; iyi: 9/5, çok iyi: 11/14 hasta, mükemmel: 0/1)(p:0,286).Kanser ağrısının kontrolünde 4gr/gün dozda İV parasetamol, analjezik etki, opioid tüketimi ve istenmeyen etkiler yönünden plasebodan farksız olup hepatotoksik değildir. Ayrıca ilave maddi yük oluşturmaktadır. Parasetamolün kanser ağrısın III. basamak tedavisinde kullanılması sorgulanmalıdır. In this study, we aimed to investigate the effect of paracetamol in cancer pain control and its contribution to decrease in opioid consumption.Forty patients with chronic cancer pain, between 18-76 years old, who had pain although treated according to the step II WHO analgesic ladder and also eligible for inclusion and exclusion criteria included in this randomized, double blinded, placebo controlled study.After algologic evaluation, all patients were started to be treated with intravenous patient controlled analgesia device with bolus dose of morphine 1 mg per ml, lock out time of 5 minutes and without basal infusion and 4 hour limit. All patients were randomized into two groups by sealed envelope method. First group (control group- group I) received intravenous serum physiologic 100 ml and the second group (paracetamol group- group II) received intravenous paracetamol 1 gram in every 6 hours .Primary efficacy parameters of the study were pain severity (VAS, PRI), total morphine consumption and patient performance; and secondary efficacy parameters were side effects and patient satisfaction.There was statistically significant difference (p0.05).MAP, BPM, RR, and SpO2 levels were similar for both groups during all assessment times (p>0.05). Although the degree of sedation was not statistically different between two groups, statistically significant difference was seen in the groups individually but the degree was never more than 3. No difference was seen between the groups for nausea, pruritis and urinary retantion. Biochemistry results and patient satisfaction (placebo group/paracetamol group; good: 9/5, very good: 11/14, excellent: 0/1) (p:0,286)were similar for both groups.For cancer pain treatment, intravenous paracetamol 4 gr/day does not have any different effects from placebo in terms of analgesic effect, opioid consumption and side effects and also is not hepatotoxic. Additionally, this treatment choice make economical load over placebo. The effect of paracetamol in the treatment of cancer pain as level III treatment needs to be evaluated in further studies. 57