Diabetik nefropatiye genetik yatkınlıkta adducin GLY460TRP, ACE I/D ve AGT M235T gen polimorfizmlerinin rolü

Diabetes mellitus (DM), yaşam boyu sürekli izlem ve tedavi gerektiren, akut ve kronik komplikasyonları ile yaşam kalitesini azaltan morbiditesi ve mortalitesi yüksek kronik metabolik bir hastalıktır. WHO`a göre, yaklaşık 170 milyon DM hastası bulunmaktadır. DM sıklığındaki ve yaşam süresindeki artışa bağlı DNP sıklığı da artmaktadır. Diyabetiklerin %20-40'ında proteinüri ve bunların %10-50'sinde SDBY gelişmektedir.Genetik, polyol yolu aktivasyonu, PKC aktivasyon, ekstrasellüler matriks bozuklukları ve RAAS aktivasyonu DNP gelişiminde etkilidir. ACE I/D polimorfizminden I-alleli, AGT M235T'den T-alleli ve ADD G460W'den W-allel varlığının DNP'ye yatkınlık oluşturduğu ileri sürülmektedir. Çalışmamızda diyabetli kişilerin, DNP'ye gidişlerinde, AGT M235T, ACE I/D ve ADD G460W polimorfizmlerinin etkisini incelemek amaçlanmıştır. Kontrol grubu olarak 100 DM'li hasta, çalışma grubu olarak 194 nefropatili hasta incelendi.ACE I/D polimorfizminin DD genotipi %54.0 (p=0.003) ve D alleli %69.0 (p