Nonepileptik paroksismal olayların retrospektif olarak çok yönlü incelenmesi

Nonepileptik paroksismal olaylar (NEPO); parasomnialar, hareket bozuklukları, davranışsal ya da psikiyatrik rahatsızlıklar veya hemodinamik, solunumsal, gastrointestinal disfonksiyonlardan kaynaklanan fizyolojik ya da abartılı fizyolojik yanıtlardır. Çocuklarda NEPO'ların görülme şekli ve sıklığı yaşa göre değişkenlik göstermektedir. NEPO'ların büyük çoğunluğunu psikojen nöbetler (PN) oluşturmakta ve çocuklarda artan yaş ile beraber sıklığı artmaktadır. Psikojen ve epileptik nöbetlerin (EN) klinik olarak ayırımını yapmak genelde güçtür. Bu nedenle PN'in tanısında ayırt edici özelliklerin belirlenmesine ihtiyaç vardır. Bu çalışmada NEPO'ların geriye dönük olarak incelenmesi bununla beraber PN tanısı konulan hastalar ile epileptik hastaların nöbet semiyolojileri karşılaştırılarak ayırıcı tanıda yeni ve farklı bilgiler ortaya konabilmesi amaçlandı.Materyal ve method: Ağustos 2005-Şubat 2010 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Nöroloji polikliniğine başvuran ve NEPO tanısı konulan 200 hastanın dosyası retrospektif olarak incelendi. NEPO'ların dağılımı yaş ve cinsiyete göre değerlendirildi. PN tanısı alan 65 hastanın nöbet semiyolojilerinin özellikleri değerlendirilerek epileptik hastalardan oluşan kontrol grubu ile karşılaştırıldı.Bulgular: Nonepileptik paroksismal olay tanısı alan hastaların %23,5'ünün önceden epilepsi tanısı ile takip edildiği saptandı. NEPO'lar içinde en sık görülen tanı PN idi. 2 ay-4^(11/12)yaş arasındaki olgularda en sık görülen tanı katılma nöbeti, 5- ? 11 ? ^(11/12) yaş ve 12-18 yaşları arasında en sık görülen tanı PN idi. Nöbetin 2 dakikadan uzun sürmesi, çevre seçme, atonik düşme, gözlerin nöbet esnasında kapalı olması, yumruk sıkma özelliklerinin PN'e özgül semiyolojik özellikler olduğu görüldü. Anlamsız gülümseme, ağız şapırdatma, yalanma, postiktal idrara sıkışma ve postiktal uyumanın EN'e özgül semiyolojik özellikler olduğu görüldü.Sonuç: Epilepsi tanısı ile takip edilen ve tedaviye yanıt vermeyen hastalarda daima olası tanı olarak NEPO'lar akılda tutulmalıdır. PN'ler erişkin hastalar kadar çocuklarda da sık görülen epilepsi ile karışabilen durumlardır. PN'i tanımak ve EN'ten ayırmak için spesifik semiyolojik özellik aramak yanlış olmayacaktır. Bizim çalışmamızda PN'li çocukların nöbet semiyolojilerine geniş bir yelpazeden bakılmış daha fazla sayı ve farklılıkta semiyolojik özellik araştırılmış ve epileptik hastalarla karşılaştırılma imkanı elde edilmiştir. Paroxysmal nonepileptic events (PNEs) are the physiological or exaggerated physiological responses caused by parasomnias, movement disorders, behavioral or psychiatric disorders and hemodynamic, respiratory and gastrointestinal dysfunctions. The form and frequency of PNEs in children vary according to age. The vast majority of PNEs are psychogenic seizures (PS) and their frequencies increase with age in children. Psychogenic and epileptic seizures (ES) are often difficult to differentiate clinically. Therefore, determination of distinctive features is needed in the diagnosis of PS. In this study, it was aimed to investigate PS retrospectively and provide new and different information in the differential diagnosis by comparing seizure semiologies of patients with PS and epileptic patients.Material and Method: The medical records of 200 patients who admitted to Pediatric Neurology Department of Ondokuz Mayıs University between August 2005 and February 2010 and were diagnosed with PNEs were investigated retrospectively. The distribution of PNEs was evaluated according to age and sex. The characteristics of seizure semiologies of 65 patients diagnosed with PS were evaluated and compared to control group consisting of epileptic patients.Results: Our study showed that 23.5% of the patients with PNEs had already been followed with the diagnosis of epilepsy. The most common diagnosis in PNEs was PS. The most common diagnosis was breath holding spell in 2 months-4^(11/12)years and PS in 5- ? 11 ? ^(11/12) years and 12-18 years. It was observed that seizure longer than 2 minutes, choosing the environment, atonic drop, closed eyes during the seizure and closing hands were the semiological features specific to PS and nonsense laughter, lip smacking, licking, postictal urinary urgency and postictal sleep were the semiological features specific to ES.Conclusion: PNEs are always should be kept in mind as a possible diagnosis in patients with epilepsy who don?t respond to treatment. PS may be confused with epilepsies which may be common in children as well as adults. Seeking specific semiological features for recognizing the seizure and distinguishing it from ES will be a useful behavior. In our study, seizure semiologies of the children with PS were broadly examined, more and different semiological features were investigated and a means of comparison with epileptic patients were provided. 97