Cultural repertoire as a network of translated texts: The new literature after the Tanzimat period (1830-1870)

Haşim Koç Tercüme Metinlerin Ağı Olarak Kültür Repertuarı: Tanzimat'tan Sonraki Yeni Edebiyat (1830-1870) Bu tez, de Osmanlıların 1830 ile 1870 yıllan arasında Fransız kültürü ile olan karşılaşmalarını çok daha detaylı ele alacak bir projenin ana çerçevesini çizmeyi amaçlamaktadır. Bu karşılaşma sonucunda 1870 yılından itibaren Osmanlılara yeni bir seçim kümesi sağlayan bir repertuar meydana gelmiştir. Bu araştırma yeni repertuarın unsurlarım tanınırken, bu unsurların içerik analizlerini sonraki çalışmaya bırakmaktadır. Unsurlar olarak sözlükler ve dönemin yeni türdeki ilk örnekleri olan tercümeler incelenmiştir. Bu unsurlar Osmanlı reformcularının bilinçli bir çabası olarak ortaya çıkmıştır ve bu çaba elli yıl önce görülmeyen türlerin ve edebiyat ürünlerinin ortaya çıkmasıyla sonuçlandığından başarılı sayılabilir. Aslında, bu repertuarın oluşumunun aniden olmadığı, tam aksine eski repertuarın geleneksel öğeleriyle yeni repertuarın bilinmeyen öğeleri arasında uzun dönemli bir iletişimin sonucunda meydana geldiği de gözükmektedir. Bu nedenle, Osmanlıların önceki dönemlerde tercümeye bakışları da dikkate alınmıştır. Felsefi diyaloglar, tiyatro oyunları, romanlar ve şiirdeki ilk örnekler bizim üzerinde ısrarla durduğumuz kaynaklardı. Önceki dönemlerdeki gelişmelerin bu döneme etkisi, Lale Devri sonrası 18. yüzyıl esas alınarak incelenmiştir. Cultural Repertoire as a Network of Translated Texts: The New Literature after the Tanzimat Period (1830-1870) by Haşim Koç This thesis aims to draw the general framework of a broader project about the period between 1830 and 1870 with particular reference of the cross-cultural encounter of Ottomans with the French. This encounter ended up in the emergence of a new cultural repertoire in 1870 which provided a new set of options for the members of the Ottoman society. This study aims to focus on the description of the elements of the new repertoire, whereas the detailed project should deal with the content analysis in order to find out dynamics of the construction process of the new cultural repertoire. For the framework, dictionaries and translated literature in forms of new genres are primarily analyzed. This framework emerges after the conscious planning activity by the Ottoman reformers, which may be defined as a successful attempt because of the newly emerged literature, which was not seen fifty years ago. However, the appearance of this new repertoire does not take place suddenly, but on the contrary, it is the result of a long- term negotiation process between the traditional elements of the old repertoire and the unknown elements of the new repertoire. Thus, the earlier understanding of the Ottoman translation was also taken into consideration. The first samples of philosophical dialogues, theatre plays, novels, and poetry are of particular interests for us. Also the role of the earlier developments upon this period is taken into consideration with particular reference to 18th century beginning with Tulip Era. IV 227