İmplant üstü dayanaklarda farklı koping üretim tekniklerinin kron tutuculuğuna ve marjinal uyuma etkisi: İn vitro çalışma

İmplant destekli simante kron protezlerin uzun dönem tedavi başarısını belirleyen başlıca etkenler kenar uyumu ve pasif uyumdur. Çalışmamızın amacı farklı döküm kron üretim tekniklerinin kenar uyumu ve pasif uyumun bir göstergesi olan tutuculuk açısından karşılaştırılarak ideal kron altyapı üretim tekniğinin belirlenmesidir. Çalışmamızda implant destekli sabit protez metal altyapı üretiminde 4 farklı üretim tekniği ve 2 farklı implant markası karşılaştırılmıştır. Straumann koping, İmplance koping, İmplance CAD/CAM freze, İmplance SLA ve İmplance modelaj olmak üzere 5 grup oluşturuldu. Her grupta 10'ar adet olmak (n=10) üzere toplam 50 adet metal kron alt yapısı hazırlandı. Hazırlanan metal kron altyapıların dikey kenar aralığı ışık mikroskobu yardımı ile ölçüldü. Takiben örneklere simantasyon ve ısıl döngü işlemleri uygulandı ve sonrasında kenar aralığı ölçümü tekrarlandı. Her gruptan 1 adet örnek tarayıcı elektron mikroskopu analizi için ayrıldı ve kesitsel incelemeye tabi tutuldu. Kalan 45 örneğe tutuculuk testi uygulandı.Çalışmamızda yer alan gruplar içinde en düşük kenar aralığı değeri Straumann koping grubunda (88,54 - 97,48 μm) tespit edilirken en yüksek kenar aralığı değeri İmplance modelaj grubunda (186,27 -200,58 μm) gözlenmiştir. Farklı implant sistemlerinin kenar aralığına etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0,05). Bütün gruplarda simantasyon ve ısıl döngü işlemleri öncesi ve sonrası kenar aralığı değerleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bir artış olarak tespit edilmiştir (p0.05). There were statistically significant increase in marginal gap values after cementation and thermal cycles in all groups (p