Karpal tünel sendromu'nda karpal kemik mobilizasyonunun etkinliği

Bu çalışmada Karpal Tünel Sendromu (KTS) tedavisinde karpal kemik mobilizasyonu uygulamasının etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Prospektif randomize kontrollü çalışmaya hafif-orta şiddetli KTS tanısı alan 40 hasta alındı. 1. Gruba (n=20) haftada 3 kez toplam 10 seans karpal kemik mobilizasyonu uygulandı ve hastalar 3 hafta boyunca geceleri nötral volar el bileği splinti kullandı. 2. Grup (n=20) 3 hafta boyunca geceleri nötral volar el bileği splinti kullandı. Tüm gruplar başlangıçta demografik veriler, klinik ve elektrofizyolojik parametrelerle değerlendirildi. Klinik parametreler Tinnel testi, Phalen testi, vizüel analog skala (VAS) ile gece ve gündüz ağrısı, el kavrama gücü, başparmak gücü, Boston fonksiyonel durum ölçeği ve ortalaması, Boston semptom şiddeti skoru ve ortalamasıydı. Elektrofizyolojik parametreler duyusal ileti hızı, duyusal latans, duyusal amplitüd, motor ileti hızı, motor latans, motor amplitüddü. Klinik parametreler 3. haftada ve hem klinik ve hem de elektrofizyolojik parametreler 3. ayda değerlendirildi.Mobilizasyon+splint grubunda tedavi sonrası (3. haftada) el kavrama gücü, Boston semptom şiddeti ve fonksiyonel durum ölçekleri, Tinnel testi ve gece ağrısında; 3. ayda tüm klinik parametrelerde ve duyusal amplitüd, duyusal latans değerlerinde anlamlı düzelme oldu. Splint uygulanan grupta tedavi sonrası (3. haftada) ve 3. ay kontrolde Boston semptom şiddeti ölçeği, Tinnel testi, Phalen testi, gece ve gündüz VAS değerlerinde anlamlı düzelme oldu, ancak elektrofizyolojik parametrelerde değişiklik olmadı. 3. hafta gece VAS değeri ile 3. ay başparmak gücü ve Boston fonksiyonel durum ölçeğinde gözlenen düzelme Grup 1'de Grup 2'ye göre üstün bulundu.Sonuçta splintle kombine edildiğinde karpal kemik mobilizasyonu KTS'de invaziv olmayan, etkili bir tedavi seçeneğidir. The aim of this study was to investigate the effectiveness of carpal bone mobilisation in the treatment of Carpal Tunnel Syndrome (CTS).A total of 40 patients with mild to moderate CTS were included in this prospective randomised controlled trial. In Group 1 (n=20), patients received carpal bone mobilisation 3 times a week, a total of 10 times, and used neutral volar wrist splint at night for 3 weeks. Patients in Group 2 (n=20) only used neutral volar wrist splint at night for 3 weeks. All patients were assessed at baseline with demographic parameters, clinical and electrophysiologic measurements. Clinical parameters were Tinnel and Phalen tests, day and night pain by visual analogue scale (VAS), grip and pinch strength, Boston Carpal Tunnel Questionnarie (BTCQ) for functional status and symptom severity. Electrophysiologic measurements were median nevre sensory and motor conduction velocities, distal sensory latencies, motor latencies, sensory and motor amplitude. Clinical measurements were done at the 3rd week and clinical and electrophysiological measurements both were done at the 3rd month.In mobilisation and splint group, grip strength, BTCQ symptom severity and functional status, Tinnel tests and night pain at the 3rd week, and clinical parameters, sensory amplitude and latencies at the 3rd month showed significant improvement. In splint group BTCQ symptom severity, Tinnel tests, Phalen tests, night and day pain improved at the 3rd week and at the 3rd month, but no improvement was observed in electrophysiological parameters. İmprovement observed in night pain at the 3rd week and pinch strength, BTCQ functional status at the 3rd month were superior in Group 1 compared to Group 2.In conclusion, when combined with splinting, carpal bone mobilisation is a non-invasive, effective alternative treatment modality in CTS. 61