Restorative law from a neurobiological developmental perspective

Binnen het herstelrecht bestaat de mogelijkheid dat slachtoffers en daders los van de strafzaak met elkaar in gesprek gaan over de gepleegde misdaad en de gevolgen daarvan. Deze dialoog is primair gericht op emotioneel en relationeel herstel. Deze herstelrechtelijke procedures sluiten goed aan bij de toegenomen aandacht voor en bij de behoeften van slachtoffers. Bovendien blijken deze procedures effectiever te zijn in termen van duurzame conflictoplossing en recidivereductie dan het reguliere strafproces. In dit hoofdstuk proberen we vanuit een neurobiologisch ontwikkelingsperspectief nader te in te gaan op de vraag waarom herstelrecht een effectieve methode kan zijn om de relationeel-emotionele gevolgen van een delict te beperken of te herstellen en recidive te voorkomen en waar men rekening mee dient te houden bij de overweging om herstelrecht toe te passen.