Cisza i milczenie w modlitwie i liturgii Kościoła

Zagadnienie ciszy jest czymś niezwykłym. Chociaż może się wydawać, że to zjawisko nie ma żadnej wartości, to jednocześnie kryje w sobie ogromny potencjał dostępny dla każdego człowieka. Zewnętrzna cisza oraz milczenie przede wszystkim mogą służyć wewnętrznemu wyciszeniu. To umożliwia głębsze poznanie własnych przeżyć, emocji i myśli oraz nadanie im właściwej wartości. Niemożliwe jest pełne słuchanie, bez głębokiego skupienia. Te elementy są istotne również dla modlitwy chrześcijańskiej. Odpowiedni klimat ciszy może służyć skupieniu, bez którego nie można wyobrazić sobie właściwej modlitwy. Dodatkowo postawa milczenia otwiera człowieka na transcendencję. W ciszy szczególnie doświadcza się ograniczeń własnego bytu. Chrześcijańskie rozumienie modlitwy, jako spotkania z Bogiem, umożliwia w tym doświadczeniu otworzyć się na Tego, który pod każdym względem przekracza człowieka. Szczególnymi formami słuchania Boga na modlitwie są adoracja, medytacja i kontemplacja. Cisza jednak nie jest zarezerwowana tylko do indywidualnych form modlitwy. Również w liturgii, która odbywa się przy czynnym uczestnictwie całego zgromadzenia, potrzeba pewnej ilości milczenia. W tej najważniejszej modlitwie konieczne jest głębokie skupienie. Ponadto włączenie w celebracje tych momentów, w których wszyscy modlą się w ciszy jest sposobem połączenia elementu wspólnotowego i indywidualnego. Można wyróżnić w liturgii milczenie refleksyjne - będące czasem na krótką modlitwę osobistą, medytacyjne - polegające na słuchaniu i rozważaniu odczytywanych tekstów biblijnych, interioryzacyjne - wsłuchiwanie się w wypowiadane modlitwy i uznanie ich za własne, adoracyjne - trwanie w uwielbieniu Boga.
The issue of silence is something extraordinary. Although it may seem that this phenomenon is of no value, it simultaneously contains a huge potentia! available for every human being. The external silence and quiet can be primarily vital for the interna! peace. It supports the process of a deeper understanding of one's experiences, emotions, thoughts and imbues them with a relevant value. An experience of a complete listening without a profound concentration is not a real option. These elements are also significant for a Christian prayer. The right mode of silence may be beneficial for concentration without which one cannot imagine a true prayer. Additionally, the attitude of quiet opens up the man towards transcendence. Silence is a frame of mind which particularly helps one to experience the limitations of one's very existence. The Christian understanding of a prayer as a meeting with God helps to open up towards the One who exceeds the human nature in every aspect. Specific forms of listening to God during the prayer are adoration, meditation and contemplation. However, silence is not only ascribed to individual forms of prayer. Liturgy, wchich involves an active participation of the whole congregation, also calls for a certain amount of quiet. The most important prayer demands a profound concentration. Furthermore, the inc;lusion of elements connected with saying one's prayers in silence is a way of combining the aspect of community and individuality. In, liturgy, one can distinguish the silence of reflection being the time of a short individual prayer, the silence of meditation based on listening to and reflecting upon the biblical text being read out, the silence of the interior referring to hearing out prayers and finding them one's own, the silence of adoration as holding on to the love of God.