Shawkani’s opinions on the field of family law (in case of Nailu’l-awtar)

TEZ10992 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2015. Kaynakça (s. 116-124) var. xi, 125 s. ; 29 cm. Bu çalışmada, Yemenli din âlimi Muhammed b. Alî eş-Şevkânî’nin (v. 1250/1834), Mecdüddîn İbn Teymiyye tarafından (v. 652/1254) fıkıh bablarına göre tasnif edilmiş hadis kitabı “el-Müntekâ mine’l-ahbâri’l-Mustafâ”ya şerh olarak kaleme aldığı “Neylü’l-evtâr” adlı eseri, aile hukuku bağlamında incelenmiştir. Dört bölümden oluşan bu çalışmanın birinci bölümünde Şevkânî’nin hayatı ve ilmî kişiliği hakkında genel bilgiler verilmek suretiyle müellifin tanıtılması amaçlanmıştır. İkinci bölümde “nikâh ve hukukî sonuçları” ele alınmış, üçüncü bölümde ise “talâk ve hukukî sonuçlarına” değinilmiştir. Çalışma sonucunda Şevkânî’nin, aile hukuku alanındaki görüşleri tespit edilmiştir. Onun bu görüşlere ulaşmasında taklitten uzak ictihadla nasları aklî değerlendirmelere tabi tutarak diyalektik bir yöntem izlemesinin rolü büyüktür. Bu yöntemin bir yansıması olarak kimi zaman cumhura muvafakat etmiş; kimi zamanda onları eleştirerek muhalif görüş sahiplerine iştirak etmiştir. Öte yandan kendisine özgü bazı kanaatleri olduğu da görülmüştür. In this study we examine the book entitled Nailu’l-Awtar, in the context of family law, written by Mohammed ibn ‘Ali Shawkani (d. 1834/1250 h) the Yemenite Islamic scholar, as a sharh of al-Muntaka min Ahbar al-Mostafa that Majd al-Din ibn Taymiyyah (d. 1254/652 h) wrote and classified according to judicial sections. In the first section of this study which compozes fourth sections, we aim to introduce the auther, Shawkani, by giving general information on his life and his carrier. In the second section we discuss “marriage contract and its legal results,” and in the third section, we mention “ending of the marriage and its legal results.” In the conlusion we determine the auther’s views on the field of family law. In reaching his opinions, he follows a dialectical method by evaluating rationally basic Islamic rules (nass) by individual ijtihad free from taqlit. Being a reflection of that method, he sometimes follows the jumhur, and sometimes follows the opponent views by critizing the jumhur’s opinions. Also we see some his own distinctive and authentic opinions on the family law.