The existentialist themes and tendencies in Iranian new wave

Url: http://josc.selcuk.edu.tr/article/view/1075000048
Yeni İran Sineması olarak adlandırılan sinema, günümüz dünyası sinema alanında önemli ve farklı bir nitelik olarak değerlendirilmektedir. Bu sinemanın inşa ettiği sinema dili ‘ana akım’ sinemaya pek de benzemeyen, kültürel ve ahlaki olarak farklı bir yapı ortaya koymaktadır. Kültürel olarak bir taraftan görsel, diğer taraftan sözsel ilişkiye dayanırken; ahlaki olarak en sıradan yaşam kesitinin bile bir dünya olduğunu, hayatın ayrıntılarını, çocuk bakışındaki naifliğin zenginliğini, sıradan insanların derin hayat çatışmalarını dine dayalı bir anlayış üzerinden inşa etmektedir. Kültürel ve ahlaki temelli bu anlayışı; yalın, minimal bir gerçeklik üzerinden sinematografiye dönüştürürken varoluşsal temaları da kendine özgü bir yönelimin izleriyle anlatmaktadır.
The term: ‘Iranian New Wave’ is often used to describe the films whose film language are far more different than the mainstream, besides having a different structure in culture and moral bases. Culturally this cinema depends on relations between the visual and and oral, while morally reflects that even the most ordinary lifes are worth to be filmed, the details of life, the richness of a child’s naivity and the deepest challange of the ordinary people from a religious perspective. This cinema reflects this cultural and moral based understanding in a simple and minimal reality, while it narrates the existentialist themes in a unique tendency.