Ciało kobiety/przestrzeń Kanady : rozważania nad metaforą 'ciała bezdomnego' w wybranych wierszach Lorny Crozier, Jeni Couzyn i Joy Kogawy

Równoległość retoryki „topografii” i „cielesności” w dawnych i współczesnych dyskursach literackich wydaje się dziś stanowić jedno z ważniejszych źródeł inspiracji badawczych, jakie tkwią u podłoża wielu - szczególnie poststrukturalnych - wywodów kulturoznawczych. Produktywność takiego zestawienia pozornie nieprzystających pojęć okazuje się jednak szczególnie wyrazista w przestrzeni studiów nad obszarami o charakterze liminalnym - tak w sensie dosłownym, jak i metaforycznym. Przestrzeń „graniczna”, stanowiąca zazwyczaj locus nieustannego ścierania się dyskursów, staje się często toposem kształtowania się sensów. Szczególnie wyraźnych przykładów takiej graniczności dostarczają topograficzno-cielesne metafory, jakimi nasycone są dyskursy narosłe wokół pojęcia „kanadyjskości”, którym poświęcony jest niniejszy tom E(r)rgo (Fragment tekstu).