Ekim Zamanının Bazı Ayçiçeği (Helianthus annuus L.) Genotiplerinde Yağ Kalitesi Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi

Bu araştırma; Diyarbakır koşullarında farklı ekim zamanı uygulamasının Ayçiçeği çeşitlerinin kalite özellikleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla 2015 yılında yürütülmüştür. Araştırma bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada 2 farklı ekim zamanı (erken ve geç ekim) ve 4 farklı ayçiçeği çeşiti (Sanay MR, Sanbro, Sirena ve Tarsan 1018) kullanılmıştır. Araştırmada ayçiçeğinde doymuş ve doymamış yağ asitleri içerikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda; Ekim zamanı, çeşit ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonunun yağ oranı üzerine önemli bir etkisinin olmadığı, yağ asitleri kompozisyonu bakımından ekim zamanın, palmitik, palmitoleik, oleik, linoleik asit oranı üzerinde, çeşitler arasında ise oleik, linoleik ve oleik/ linoleik yağ asitine oranı bakımından önemli farklılıklar olmuş ve ekim zamanı x çeşit interaksiyonunun, oleik, linoleik, palmitik, araşidik ve oleik/linoleik yağ asid oranı bakımından önemli bir etkisi bulunmuştur. Linoleik asit oranı bakımından en yüksek oran, geç ekim uygulaması Sanbro (% 62.12) ve Sirena (% 62.49) çeşitlerinde elde edilirken, en yüksek oleik asit oranı erken ekim uygulaması Tarsan 1018 (% 35.79) çeşidinden elde edilmiştir