Συνθήκη 'εξαπάτησης' στην προπόνηση: αντιδράσεις αθλητών κολύμβησης

Σκοπός της έρευνας είναι η διερεύνηση της σχέσης της ανατροφοδότησης, της επικοινωνίας και συγκεκριμένα της εσκεμμένα λανθασμένης εξωτερικής ανατροφοδότησης όπως αποκαλείται για τους σκοπούς της έρευνας τέχνασμα ‘εξαπάτησης’, από τον προπονητή στον αθλητή, με παραμέτρους ψυχολογικές, όπως η αυτοαποτελεσματικότητα, τα συναισθήματα και ο βαθμός αντιλαμβανόμενης δυσκολίας και το αποτέλεσμά τους στην κολυμβητική επίδοση. Εξετάστηκαν κολυμβητές και μη- κολυμβητές σε περιβάλλον προπόνησης επαναλαμβανόμενων μικρών αποστάσεων υψηλής έντασης. Στην έρευνα συμμετείχαν 14 αθλητές και ήταν κατανεμημένοι σε δύο κατηγορίες, κολυμβητές (Κ) και μη-κολυμβητές (ΜΚ). Όλοι οι αθλητές που συμμετείχαν ήταν ενήλικες. Συνολικά συμμετείχαν 6 άντρες και 8 γυναίκες, ηλικίας 22+-2 ετών. Ακολουθήθηκε ένα πρωτόκολλο τεσσάρων συνθηκών, με κοινό στόχο την εκτέλεση 10 x 25 μ. ελεύθερο, μέγιστης έντασης, με διαφορά στον τρόπο που μεταδιδόταν από τον ερευνητή η πληροφορία αυτή, ενώ μετά από κάθε 25άρι καταγραφόταν η αντιλαμβανόμενη δυσκολία, η συναισθηματική κατάσταση, η αυτοαποτελεσματικότητα και ο χρόνος, η επίδοση στο 25άρι αυτό. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η συνθήκη ‘εξαπάτησης’ θεωρήθηκε η πιο αποδοτική σε χρόνο, ωστόσο παρουσίασε τις περισσότερες διακυμάνσεις στις κλίμακες αντιλαμβανόμενης δυσκολίας, συναισθημάτων και αυτοαποτελεσματικότητας σε σύγκριση με τις υπόλοιπες συνθήκες. Συμπερασματικά, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από προπονητές, αλλά όχι με υπερβολή, διότι τα ευρήματα της έρευνας δεν αντιπροσωπεύουν αθλητές όλων των επιπέδων. The purpose of the research is to investigate the relationship of feedback, communication and in particular deliberately incorrect external feedback as it is called for the purposes of research trick 'deception' , from coach to athlete, with psychological parameters, such as self-efficacy, emotions and the degree of perceived difficulty and their effect on swimming performance. Swimmers and non-swimmers were examined in a high-intensity repetitive short-distance training environment. The survey involved 14 athletes and was broken down into two categories, swimmers (S) and non-swimmers (NS). All the athletes who participated were adults. A total of 6 men and 8 women participated, aged 22+-2 years. A four-condition protocol was followed, with the common goal of performing 10 x 25 m. free, of maximum intensity, with a difference in the way that this information was transmitted by the researcher, and after every 25 m. the perceived difficulty, the emotional state, the self-efficacy and time, performance in this 25 m. The results showed that the 'deception' condition was considered the most efficient in time, however, it showed the most variations in the scales of perceived difficulty, emotions and self-efficacy in comparison with other conditions. In conclusion, it could be used by coaches, but not with exaggeration, because the research findings do not represent athletes of all levels.