Pozisyonel obsrüktif uyku apne sendromlu hastaların fenotipik ve polisomnografik özellikleri = Phenotypic and polisomnographic features of positional obstructive sleep apnea syndrome patients

Amaç: Çalışmada, pozisyonel OUAS‟lı hastalarla pozisyonel olmayan OUAS‟lı hastaları karşılaştırarak, fenotipik ve polisomnografik farklılıkları göstermek amaçlandı.Materyal ve metod: 2005-2012 yılları arasında uyku laboratuvarımıza yatan hastalar incelendi. Pozisyonel OUAS, total apne- hipopne indeksinin (AHİ) >5 ve supin ve nonsupin postürler arasında AHİ‟de >%50 azalma olması olarak tanımlandı. Toplam uyku süresi, uykuya dalma süresi, uyku mimarisi (Evre 1, Evre 2, Evre 3, REM), oksijen desatürasyon indeksi (ODİ), en düşük oksijen satürasyon değeri, apne-hipopne indeksi (AHİ), arousal indeksi gibi polisomnografi bulguları kaydedildi. Bel çevresi, boyun çevresi ve vücut kitle indeksi değerlerine bakıldı. Pozisyonel OUAS, pozisyonel olmayan OUAS ve kontrol grubu karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmaya 476 tane OUAS tanılı ve 54 tane kontrol grubu olmak üzere toplam 530 kişi katıldı. Çalışmaya alınan kişiler, pozisyonel OUAS (n= 246, yaş ortalaması 47,56±0,69 yıl), pozisyonel olmayan OUAS (n=230, yaş ortalaması 49,77±0,71 yıl) ve kontrol grubu (n=54, yaş ortalaması 46,90±0,49 yıl) olarak 3 gruba bölündü. 476 hastada saptanan OUAS‟ın, %51,7‟si pozisyonel OUAS, %48,3‟ü pozisyonel olmayan OUAS olarak tespit edildi. Pozisyonel OUAS hastalarının pozisyonel olmayan OUAS‟lı hastalarla karşılaştırıldığında daha genç, daha uzun boylu, daha zayıf, bel ve boyun çevresinin daha ince olduğu bulundu. Pozisyonel OUAS‟lı hastalar ile pozisyonel olmayan OUAS‟lı hastaların REM özelliği bakımından aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptandı. Hafif ve orta şiddetli OUAS‟lı hastalarda pozisyonel OUAS‟ın daha fazla olduğu tespit edildi. Sonuç: Bu çalışmanın sonucuna göre pozisyonel OUAS‟lı hastaların daha genç, daha uzun boylu, daha zayıf olduğu, bel ve boyun çevrelerinin ise daha ince olduğu saptandı. Pozisyonel OUAS tanısı konduğunda hafif-orta şiddette olan obstrüktif apne bulguları, pozisyonla birlikte artış göstermekte ve hastalığın şiddeti değişmektedir. Bu durum ek hastalıkların görülme sıklığını arttırmaktadır. Bu nedenle pozisyonel OAUS farklı bir klinik tip olarak değerlendirilmeli ve uygun tedavi başlanmalıdır. Anahtar kelimeler: Uyku, pozisyonel OUAS, pozisyonel olmayan OUAS, polisomnografi.
Aim: In this study we aimed to show phenotypic and polisomnographic differences between positional OSAS patients and non-positional OSAS patients. Materials and Methods: In this study we examined inpatients of our sleep laboratory between 2005-2012 years. Positional sleep apnea was defined as a total apnea-hypopnea index (AHI) > 5 with a > 50% reduction in the AHI between the supine and nonsupine postures in OSAS patients. Polisomnographic findings as total sleep time, sleep latency, sleep architecture (Stage 1, Stage 2, Stage 3, REM), oxygen desaturation index (ODI), the lowest oxygen saturation value, apnea-hypopnea index (AHI), arousal index were recorded. Waist circumference, neck circumference and body mass index were measured. Positional OSA, non-positional OSA and control groups were compared.Results: Total 530 persons, 476 of them were diagnosed with OSAS and 54 of them was control group, were enrolled to this study. In the study, persons were divided into 3 groups as positional sleep apnea (n=246, mean age 47.56 ± 0.69 years), non-positional sleep apnea (n= 230, mean age 49.77 ± 0.71 years) and control group (n=54, mean age 46,90±0,49 years). There were 476 OSAS patients and 51,7 % of them were detected positional OSAS and 48.3% of them were detected nonpositional OSAS. When patients with positional sleep apnea and nonpositional sleep apnea, were compored, patients with positional sleep apnea were younger, taller, thinner and had a thinner waist and neck circumference. There were significant differences in relation to REM features between positional OSAS patients and non-positional OSAS patients. Positional OSAS were found to be more often in patients with mild to moderate OSAS. Conclusion: According to the study results, patients with positional sleep apnea were younger, taller, thinner and had a thinner waist and neck circumference. The obstructive apnea symptoms were in with mild- moderete severity during the diagnosis of positional OSAS and the severity of the disease increased and changed with position. This increases the incidence of comorbidities. For this reason positional OSAS should be evaluated as a different clinical entity and treatment plan should be made accordingly. Keywords: Sleep, positional OSAS, non-positional OSAS, polisomnography
Tez (Uzmanlık Tezi)- Süleyman Demirel Üniversitesi,Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalı, 2013.
Kaynakça var.