Sıçanlarda testosteron ile oluşturulan benign prostat hiperplazisi (BPH) modelinde, Botulinum toksin enjeksiyonu ve lizozim'in antihiperplastik etkisi = Antihyperplastic effect of botulinum toxin and lysozyme at testosteroneinduced rat model of benign prostatic hyperplasia (BPH)

BPH yaşlanma ile sıklığı artan ve kişilerin yaşam kalitelerini etkileyen önemli bir sağlık sorunudur. Çalışmamızda sıçanlar üzerinde deneysel BPH modeli oluşturarak, BOTOX ve Lys tedavilerinin prostat üzerine etkilerini inceledik. Çalışmada Süleyman Demirel Üniversitesi Deney Hayvanları Üretimi ve Deneysel Araştırma Laboratuvarı.ndan temin edilen, 200-400 g ağırlığında Wistar cinsi erkek sıçanlar kullanılmıştır. Sıçanlar grup 1; kontrol, grup 2; testosteron, grup 3; testosteron+BOTOX, grup 4; testosteron+Lys, grup 5; testosteron+BOTOX+Lys olacak şekilde 5 gruba ayrılmışlardır. Deney başlangıcında (0.gün) tüm hayvanların vücut ağırlıkları ölçülmüş ve grup 1.deki sıçanlar hariç diğer sıçanlara testosteron enjeksiyonu yapılmıştır. Deney başlangıcından 40 gün sonra grup 3.deki sıçanların prostatlarına BOTOX enjeksiyonu, grup 4.deki sıçanlara Lys enjeksiyonu yapılmıştır. Grup 5.deki sıçanlara ise BOTOX+Lys enjeksiyonu yapılmıştır. Bir hafta sonra (47.gün) tüm sıçanlar sakrafiye edilmiştir. Testosteron tedavisi sıçanlarda prostat ağırlığını %39 arttırmaktadır. BOTOX tedavisi prostat ağırlığını %32,5 azaltmaktadır. Lys tedavisi prostat ağırlığını %38,7 azaltmaktadır. Testosteron uygulaması prostat dokusunda değişen miktarda stroma ile birlikte irregüler asiner büyüme paternine neden olmaktadır. Kübik ve silindirik hücrelerin gözlemlendiği epitel tabakasında izole veya multiple alanlarda üst üste yığılı hücre toplulukları (pilling up formasyonu) tespit edilmiştir. ROC eğrisi analizi sonucunda BPH için kesim noktası 21,5 ve prostat kanseri için kesim noktası 59,5 olarak tespit edilmiştir. BOTOX ve Lys tedavilerinin BPH tedavisinde kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Bununla birlikte insanlarda tedavi yöntemi olarak kullanılmadan insan vücudunda oluşturabilecekleri etkiler bakımından geniş randomize deneysel çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Botilinum toksin, Hiperplazi, Lizozim, Prostat, Testosteron.
The insidance of BPH is increased with aging and ıt.s an important health problem that affect peoples quality of life. In present study at rats we are creating a experimental model of BPH and investigated the effects of BOTOX and Lys treatments on prostatic tissue. In study adult Wistar rats weighing 200 to 400 g that obtained from the Suleyman Demirel University Laboratory of Experimental Animal Production and Experimental Research were used. They were completely randomized into 5 groups: grup 1; control, grup 2; testosterone, grup 3; testosterone+BOTOX, grup 4; testosterone+Lys, grup 5; testosterone.+BOTOX+Lys. The beginning of the experiment (Day 0) all animals body weights were measured and except group 1 testosterone were injected. 40 days after the beginning of experiment in group 3 BOTOX were injected to rat proatates tissue, in group 4 Lys were injected to rats prostates tissue. A week later (day 47), all rats were sacrificed. Testosterone therapy increased 39% rate of the prostate weight in rats. BOTOX therapy decreased 32,5% rate of the prostate weight in rats. Lys therapy decreased 38,7% rate of the prostate weight in rats. Testosterone application caused irregular acinar growth pattern with variable amout of stroma at prostate tissue. İsolated or multiple stacked cell populations (pilling up formation) have been identified in the epithelial layer and it lined by cuboidal or cylindrical cells. ROC curve analysis revealed cut off point for BPH and prostate cancer were determined to be 21,5 and 59,5. We suggest that BOTOX and Lys may be used in the treatment of BPH. However, before it is used as a metod of treatment in human, large randomized experimental studies must be done for the affects that can be form in human body. Keywords: Botilinum toxin, Hyperplasia, Lysozyme, Prostate, Testosterone.
Tez (Doktora)- Süleyman Demirel Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Üroloji Anabilim Dalı, 2011.
Kaynakça var.