New treatment strategies for chronic hepatitis B: Viral, genetic and immunological factors predicting treatment outcome

In dit proefschrift onderzochten we de effectiviteit van combinatie therapie bij chronische hepatitis B patiënten met een hoge en een lage virale load. Na behandeling met peg-interferon en adefovir in patiënten met een hoge virale load werd een relatief hoog percentage van HBsAg verlies gezien in zowel HBeAg-postieve (11%) als HBeAg-negatieve (17%) patiënten 2 jaar na het staken van de behandeling. Factoren van het virus (o.a. HBsAg, HBV DNA) en van de gastheer (o.a. genetische en immunologische factoren) werden onderzocht om voorspellende markers voor de respons te vinden. Factoren die geassocieerd waren met HBsAg verlies waren ‘baseline’ HBsAg waardes en genetische variaties in het SLC16A9 gen. Immunologisch onderzoek toonde aan dat de functie van hepatitis B specifieke anti-virale T cellen kon herstellen na de behandeling, dat ‘baseline‘ HBsAg/anti-HBs immuuncomplex waardes geassocieerd waren met HBeAg verlies en dat karakteristieken van natural killer (NK) cellen verschilden tussen responders en non-responders op therapie. Patiënten met een lage virale load, die normaal gesproken niet in aanmerking komen voor behandeling, ondergingen een proefbehandeling met peg-interferon en adefovir of peg-interferon en tenofovir. Slechts een klein gedeelte van patiënten (4%) verloor het HBsAg 24 weken na de behandeling. Wel was er een significante verschil in de daling van het HBsAg in de behandel groepen ten opzichte van de controle groep. De nieuw ontdekte associaties die we beschreven in deze dissertatie geven inzicht in antivirale mechanismen en kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe therapeutische strategieën om uiteindelijk meer mensen te kunnen genezen van de ziekte.