Alkaliflex: publiek eindrapport

In veel rapporten over waterelektrolyse wordt gezegd dat alkalische waterelektrolyse-technologie relatief inflexibel is ten opzichte van alternatieven zoals PEM elektrolyse, maar dit wordt zelden verder toegelicht. In het kader van het Alkaliflex project is de flexibiliteit van alkalische waterelektrolyse dieper onderzocht. Vier flexibiliteitslimiteringen zijn geïdentificeerd: gelijkrichters, gas zuiverheid, warmtemanagement en gas-vloeistofgedrag. Voor de meeste van deze limiteringen zijn oplossingen beschikbaar om de flexibiliteit te verhogen en alkalische technologie is dan ook niet inherent inflexibel. Wel is het zo dat de oplossingen om de flexibiliteitslimiteringen weg te nemen geld kosten en het per project bepaald zal moeten worden of dit aantrekkelijk is. Verder is het zeer de vraag of zeer flexibele elektrolyzers wel nodig zijn. De huidige behoefte aan zeer snelle flexibiliteit is namelijk beperkt en zeker op de lange termijn zal de waarde van korte termijn flexibiliteit waarschijnlijk afnemen door een toenemend flexaanbod. Daarentegen zal er door een toenemend aandeel van zonne- en windenergie wel meer behoefte komen aan flexibiliteit op uurbasis, maar hiervoor is zeer snel op- en afschakelen minder belangrijk. De minimale last waarop een elektrolyzer kan opereren blijft waarschijnlijk wel heel belangrijk. Het Alkaliflex project laat ook zien dat er kansen zijn voor de ontwikkeling van efficiëntere elektrolyzers op basis van betere elektrodestructuren en dunnere membranen. In het Alkaliflex project is een eerste prototype van een nieuwe laboratorium-elektrolyzer ontwikkeld op basis van 3D-print technieken, die al beter presteert dan een commercieel verkrijgbare laboratoriumelektrolyzer. Voor verdere ontwikkeling is er wel behoefte aan modellen die het complexe gas-vloeistof gedrag in elektrolyzers beter kunnen beschrijven. De huidige modellen hebben nog veel moeite om het gedrag in sterke elektrolieten en bij hoge gasfracties te beschrijven.