Self-organised dominance relationships

Hoe groter het aandeel mannetjes is in een groep apen, hoe dominanter de vrouwtjes worden over de mannen. Dit is een van de conclusies die Jan Wantia trok uit zijn computermodellen en vervolgens bevestigd zag in zijn analyse van gegevens over groepen van echte primaten. Dominantiehiërarchieën zijn in vele in groepsverband levende diersoorten onderzocht en beschreven, zowel in de natuur als in gevangenschap. De essentie van dominantie is dat in gevechten tussen twee individuen degene die voordurend wint dominant is, en degene die verliest ondergeschikt. Dit ontstaat door individuele ge-erfde verschillen en ook doordat het winnen van een gevecht de kans vergroot om een volgende keer opnieuw te winnen, en vice versa voor verliezen. Dergelijke ‘winnaar-verliezer’ effecten zijn in vele diersoorten aangetoond. Nu blijken er andere factoren die via het winnaar-verliezer effect de dominantiestructuur in een groep mede beïnvloeden, zoals de getalsverhouding tussen mannen en vrouwen binnen een groep. Daarnaast toonde Wantia met behulp van zijn modellen ook aan dat in gevechten met elkaar ‘despotische’ groepen ‘egalitaire’ groepen verslaan. Dit weerlegt huidige theorieën over primaten, maar lijkt te worden ondersteund door de schaarse empirische gegevens die er momenteel beschikbaar zijn.