Call for papers for the 2009 special issue:'A positive approach to the world of work and health'

Het brede thema arbeid en gezondheid staat al lange tijd in het middelpunt van de belangstelling. In de afgelopen decennia heeft echter een verschuiving plaatsgevonden in het denken over arbeid en gezondheid, namelijk van een negatieve insteek – het voorkómen van ongezondheid – naar een meer positieve benadering of psychologie: het bevorderen van de gezondheid en employability van werknemers. Deze verschuiving is op verschillende niveaus zichtbaar. In de eerste plaats op overheidsniveau; in Nederland hebben de relatief hoge verzuimcijfers alsmede de relatief grote instroom in de arbeidsongeschiktheidsregelingen geleid tot een debat over nieuwe wet- en regelgeving, over de noodzaak tot het nemen van verantwoordelijkheid door werkgever en werknemer, maar ook over de privatisering van de bedrijfsgeneeskunde (preventie) en reïntegratie. In de WIA wordt bijvoorbeeld gesteld dat werknemers moeten werken naar vermogen, ook als ze een gezondheidsbeperking hebben. Dit leidt ertoe dat steeds meer gedeeltelijk arbeidsongeschikten – en dus werknemers met gezondheidsproblemen – na een verzuimperiode weer aan het werk moeten. Inmiddels lijkt er dus consensus te bestaan over de benodigde aanpak: een activerende benadering van zieke werknemers in combinatie met een regeling voor volledig arbeidsongeschikten. Ook in België is er steeds meer aandacht voor het activeren van de potentiële beroepsbevolking, en meer in het bijzonder het bevorderen van de inzetbaarheid van mensen met een arbeidshandicap. Reïntegratie van werknemers met een arbeidshandicap en hieraan gekoppeld een duidelijk uitgewerkt beleid komen in België nog weinig voor, terwijl ook hier veel werknemers kampen met een arbeidshandicap (18%). Deze situatie is het gevolg van onder meer complexe en heterogene wetgeving en de focus op individuele trajectbegeleiding. In België heeft men bijvoorbeeld te maken met regionale en federale regelingen, en is de van toepassing zijnde wet- en regelgeving afhankelijk van de aard van de ziekte of arbeidsongeschiktheid; er wordt bijvoorbeeld onderscheid gemaakt tussen ziekte en privé-ongevallen, beroepsziekten en arbeidsongevallen. Toch heeft de Belgische overheid de laatste jaren enkele wettelijke kaders gecreëerd om de vlotte reïntegratie van personen met een arbeidshandicap te bevorderen.