EXAMINING İSTİNYEPARK İZMİR SHOPPING CENTER IN THE CONTEXT OF PUBLICITY PRINCIPLE

It is accepted that shopping centers, which are built to accommodate different functions and claim to be an alternative to the city center, present the public space interpretation of the postmodern era. This article talk over the İstinyepark İzmir Shopping Center by its public space qualifications. It was developed, in addition the classic multi-storey shopping mall setup, as an alternative 'life center' to the urban space with referments to the 'traditional public neighbourhood-market experience', a 'public street' and 'public city park'. As a result of the examination, it was concluded that the project could not go beyond being a consumption space. Because it has not carry the principles of equality and accessibility; was adopted an enclaved approach in design decisions, contradicting the publicity; the city park is arranged as a passive green space that does not promise any activity to the citizens; the spatial organizations that imitate the urban space are just a decor-like representation. Therefore, although İstinyepark İzmir AVM may be a consumption center, it does not carry a public space atmosphere for an alternative to the city center.
Günümüzde farklı işlevleri bünyesinde barındıracak şekilde inşa edilen ve kent merkezine alternatif olma iddiası taşıyan alışveriş merkezlerinin, postmodern çağın kamusal mekân yorumunu sundukları kabul edilmektedir. Bu yazı, kentsel mekâna alternatif bir ‘yaşam merkezi’ olarak geliştirilen ve klasik çok katlı AVM kurgusu yanında, ‘geleneksel kamusal mahalle-pazar deneyimi’ne bir gönderme, kamusallık iddiasındaki bir ‘sokak’ ve ‘kent parkı’ gibi ek özellikleri içinde bulunduracak şekilde projelendirilen İstinyepark İzmir Alışveriş Merkezi’nin sunduğu kamusal mekan niteliklerini irdelemektedir. İnceleme sonucunda projenin bir tüketim mekânı olmanın ötesine geçemediği, eşitlik ve erişilebilirlik ilkelerini taşımadığı; tasarım kararlarında, kamusallık söylemiyle çelişecek şekilde içe dönük bir yaklaşım benimsendiği; parkın kentliye herhangi bir etkinlik vaadi içermeyen pasif bir yeşil alan niteliğinde düzenlendiği; kentsel alanı taklit eden mekânsal kurguların ise, gerçeklikle ilişkilenmeyen, dekorvari bir temsilden ibaret olduğu; dolayısıyla İstinyepark İzmir AVM’nin bir tüketim merkezi olabilse de, kent merkezine alternatif olabilecek bir kamusal mekân atmosferi taşımadığı görülmüştür.