Determination of leaf breaking strength in some of clover genotypes collected from in Antalya natural flora

Yoncada kaba yem üretiminde büyük kayıplarasebep olan yaprak kırılmalarının minimize edilmesi için, genotipler arasındayaprak kopma direnci açısından bir farklılık olup olmadığını tespit etmekamacıyla yapılan çalışma, 2016 yılında Batı Akdeniz Tarımsal AraştırmaEnstitüsü, Tarla Bitkileri Bölümü’nde yürütülmüştür. Denemede 40 farklılokasyondan toplanan yonca genotiplerine ait ana saplar üzerinde, uçtan 4.yapraklar yeşilken ve kurutulduktan sonra yaprak kopma direnci, tekstüre analizcihazı kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca yaprak sapı kalınlığı, sap kesit alanı,yeşil ve kuru örnekte kopma enerjisi ile yeşil ve kuru örnekte kopma gerilmesideğerleri hesaplanmıştır. Deneme sonucunda kuru örnekte en yüksek kopma direnciDemre-1, Döşemealtı-2 ve Konyaaltı-2, en düşük ise Alanya-1, Alanya-2,Finike-1, Finike-2, Manavgat-1 Manavgat-2 ve Gazipaşa-2 genotiplerinde tespitedilmiştir. Kuru örnekte en yüksek kopma direnci değeri 1.0419 N ölçülürken, endüşük 1.0022 N ölçülmüştür. İncelenen özellikler açısından genotipler arasındageniş bir varyasyon tespit edilmiş olup, kopma direncinin seçim kriteri olarakkullanılabileceği söylenebilir.
Thestudy was conducted to determine whether there is a difference in leaf breakingresistance between genotypes in order to minimize leaf breaks which causeslarge loss in alfalfa forage production. The experiment was carried out in theBatı Akdeniz Agricultural Research Institute, at Department of Field Crop in2016. It was established by randomized block design. Breaking resistance of theleaves was measured using a universal testing machine on the main stembelonging to alfalfa genotypes which were collected from 40 different locationsat the fourth-end leave. In addition, the thickness of the leaf stalk, stalk ofgreen and dry sample rupture energy with green and dry samples rupture stressis calculated. Result of the experiment; in dry sample, Demre-1, Döşemealtı-2and Konyaaltı-2, genotypes weredetermined that highest breaking resistance and if so the lowest breakingresistance was genotype Alanya-1, Alanya-2, Finike-1, Finike-2, Manavgat-1Manavgat-2 and Gazipaşa-2 genotypes were determined. In the dry sample, whilethe highest breaking resistance value was measured at 1.0419 N, the lowestbreaking resistance value was measured at 1.0022 N. Determination of widevariation among genotypes in terms of the characteristics examined and it canbe said that the rupture resistance can be used as a selection criterion.