Investigation of Possible Genotoxic and Cytotoxic Effects of Differential Boron Compounds in CCL 62 (Hela Contaminant) Human Amniotic Ephitelial Cell Line

Epidemiological and in vitro studies have showed that boron may have anti-carcinogenic properties. Chromosome aberrations assay and sister chromatid exchange assays have showed that boron has no genotoxic effects on cytogenetically stable cell lines. Aim of this investigation is determine to effects of different boron compounds which are boric acid (BA), borax pentahydrate (BP) and disodium pentaborate decahydrate (DPD) ) on exist cytogenetic disruption with variable doses (250, 500 and 1000µM ) on cytogenitically unstabel CCL 62 (HeLa Contaminant) cell line. In order to test this hypothesis, following the boron treatment on the cell lines for cytotoxcity was performed using MTT that cell viability assay. For genotoxicity was used chromosome aberrations assay (CAs) and micronucleus assay (MN), CAs and MN frequency calculated in each boron dose. Boron compaunds effected proliferation of CCL 62 (human amniotic ephitelial) cell lines in a time, species and dose dependent manner. According to data obtained from CAs and MN assays, no significant difference was found between control groups which were not treated any of boron compaund with boron treated groups (p>0,05). In conclusion, we established that BA, BP, and DPD effected proliferation of CCL 62 cell lines in a time, compaund and dose dependent manner, however no evidence was observed suggesting these compounds cause an increase or decrease in the level of existing cytogenetic defects in these cell lines.
Epidemiyolojik ve in vitro çalışmalarında bor bileşiklerinin anti karsinojenik olabilecekleri gösterilmiştir. Sitogenetik yönden stabil olan hücre hatlarında kromozom aberasyonları, kardeş kromatit değişimi gibi testlerle yapılan çalışmalarda borun herhangi bir genotoksik etkisi ortaya konulmamıştır. Bu çalışmada ise farklı bor bileşikleri olan BA (borik asit), BP (boraks pentahidrat) ve DPD (disodyum pentaborat dekahidrat)’ ın 250, 500 ve 1000µM dozlarında uygulanmasıyla, sitogenetik olarak stabil olmayan CCL 62 (He La kontaminant) hücre hattındaki arında var olan sitogenetik bozulma üzerine olan etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla hücre hatlarına bor bileşikleri uygulamasını takiben sitotoksisite için hücre canlılık testi (MTT) ve genotoksisite için kromozom aberasyonu (KA) ve mikroçekirdek (MÇ) testleri uygulanmış ve bor bileşiklerinin her bir dozunda meydana gelen KA’larının ve MÇ’lerin frekansları hesaplanmıştır. Tür, doz ve süreye bağlı olarak bor bileşiklerinin CCL-62 (insan amniyotik epitelyal) hücre hatlarının proliferasyonunu etkilediği görülmüştür. KA ve MÇ analizi verilerine göre ise; herhangi bir bor bileşiği uygulanmayan kontrol grubu hücrelerle, bor bileşikleri uygulanan hücrelerin KA ve MÇ sayıları karşılaştırıldığında kontrol grubu ve bor bileşiklerinin uygulandığı gruplar arasında anlamlı fark saptanamamıştır (p>0,05). Sonuç olarak bileşik türü, doz ve süreye bağlı olarak BA, BP ve DPD’ nin CCL 62 hücre hatlarının proliferasyonunu etkilediği, diğer taraftan bu hücre hatlarında var olan sitogenetik bozulma üzerine arttırıcı ya da azaltıcı bir etkisi olmadığı gösterilmiştir.