Dylematy polityki wschodnie RP. Od równowagi dynamicznej do nierównowagi

In analysing the mode in which Poland settled its relations with Russia, the conclusion comes to mind that Poland remains under the spell of the syndromes which were either disposed of, or dealt with by other European nations. The challenge to solidify Poland’s position within the safety zone that is vouched by the West, while establishing pragmatic, rational and conflict free relationships with the East – Russia, Ukraine, Belarus and the Baltic countries, and particularly Latvia, remains. Thus, the ability to comprehend Polish national interests, or raison d’état, is required, taking into account realistic and rational arguments and the limits of the existing geopolitical situation where competition plays a substantial part. Poland should also take a long-term view securing its competitive advantages, entering into alliances and making compromises. O ile poddać analizie sposób układania przez Polskę stosunków z sąsiadami w regionie, nasuwa się wniosek, iż pozostaje on pod presją syndromów, z którymi zdołały sobie poradzić – bądź odrzucić – kraje Europy. Nadal tedy pozostaje znalezienie się (ugruntowanie) w strefie bezpieczeństwa gwarantowanego integracją z Zachodem, ale równocześnie racjonalne i pragmatyczne ułożenie poprawnych (niekonfliktowych) stosunków ze Wschodem – Rosją, Ukrainą, Białorusią, krajami nadbałtyckimi, osobliwie Litwą. Oznacza to zdolność do racjonalnego i realnego pojmowania interesów narodowych, tj. racji stanu w konkretnych warunkach geopolitycznych – konkurencji, uzyskiwania przewagi bądź zawierania sojuszy czy kompromisów, dokonywania długofalowych wyborów.