Cyfrowe archiwum społeczne jako przedmiot badań dyskursologicznych. Prolegomena

Autorki artykułu dokonały wstępnego rozpoznania fenomenu, który określa się dziśmianem cyfrowego archiwum społecznego. Ogląd tego obiektu dociekań (interesującegopoznawczo, choć jednocześnie pomijanego dotąd w lingwistycznie i/lub dyskursologiczniesprofilowanych rozważaniach nad pamięcią zbiorową albo jednostkową, kulturą pamięci,dyskursami pamięci itd.) poprzedziły uzgodnienia definicyjne. Badaczki uzupełniły gotakże o: 1) omówienie społeczno-kulturowego tła obecnej archiwistyki; 2) przedstawienienaukowego zaplecza roztrząsań oraz wstępne dookreślenie założeń i metod opisu;3) ocenę możliwości i ograniczeń związanych z eksploracją zarysowanego pola analiz,a także wskazanie uobecniających się w tych granicach problemów badawczych (tożsamość podmiotów odbijających się w zwierciadle archiwum społecznego/cyfrowego; aksjologicznei ideologiczne aspekty re/konstruowanych przez aktorów społecznych obrazów przeszłości;płaszczyzna przedmiotowa i dyskursywny obraz świata; dyskurs prywatności a/i dyskurspubliczny wobec archiwistyki społecznej oraz − szerzej – usytuowanie archiwum we współczesnejprzestrzeni komunikacyjnej). Zdaniem autorek przestrzenie archiwalne powinnyspotkać się z większym zainteresowaniem dyskursologów − przede wszystkim z uwagi naważką rolę społeczną, jaką pełnią one zarówno w humanistyce, jak i we współczesnymmyśleniu partycypacyjnym (obywatelskim czy wspólnototwórczym).